جِهاد کبـــــیر

و جاهدهُم به جِهاداً کبیراً

جِهاد کبـــــیر

و جاهدهُم به جِهاداً کبیراً

مشخصات بلاگ

بسم الله الرحمن الرحیم
+ این وبلاگ تلاش میکند بیانگر اصول و اندیشه های اسلام ناب و انقلاب اسلامی باشد.
+ لطفاً برای استفادۀ راحت تر از مطالب، از فهرست مطالب استفاده کنید.
+ در صورت تمایل میتوانید مطالب این وبلاگ را با ذکر یک صلوات، در فضای مجازی استفاده کنید.

ابزار حديث حق

تقویم شمسی


مختصری از زندگی نامه امام حسن عسکری(ع)

امام عسکرى، یازدهمین پیشواى شیعیان، در سال 232 ه . ق چشم به جهان گشود.(1) پدرش امام دهم، حضرت هادى(علیه السلام) و مادرش بانوى پارسا و شایسته، «حُدَیثه»، است (2) که برخى، از او به نام «سوسن» یاد کرده اند. (3) این بانوى گرامى، از زنان نیکو کار و داراى بینش اسلامى بود و در فضیلت او همین بس که پس از شهادت امام حسن عسکرى(علیه السلام) پناهگاه و نقطه اتّکاى شیعیان در آن مقطع زمانى بسیار بحرانى و پر اضطراب بود. (4)
از آنجا که پیشواى یازدهم به دستور خلیفه عباسى در « سامرّاء»، در محله «عسکر» سکونت (اجبارى) داشت، به همین جهت «عسکرى» نامیده مى‏ شود. (5)
از مشهورترین القاب دیگر حضرت، «نقى» و «زکى» (6) و کنیه‏ اش «ابو محمد» است. او 22 ساله بود که پدر ارجمندش به شهادت رسید. مدّت امامتش 6 سال و عمر شریفش 28 سال بود، در سال 260 ه به شهادت رسید و در خانه خود در سامرّاء در کنار مرقد پدرش به خاک سپرده شد. (7)
امام عسکرى (علیه السلام) در مدت کوتاه امامت خویش با سه نفر از خلفاى عباسى که هر یک از دیگرى ستمگرتر بودند، معاصر بود، این سه تن عبارتند از:
1 - المعتزّ بالله (252 - 255)
2 - المهتدى بالله (255 - 256)
3 - المعتمد بالله (256 - 279)
خلفاى عباسى که روز نخست به نام طرفدارى از علویان و به عنوان گرفتن انتقام آنان از بنى امیه قیام کردند، آنچه را که قبلاً به مردم وعده داده بودند، نادیده گرفته و مانند خلفاى بنى امیه و بلکه بدتر از آنان ستمگرى و خود کامگى را آغاز کردند. (8)

پیوست:

1. کلینى، اصول کافى، تهران، مکتبه الصدوق، 1381 ه . ق، ج 1، ص 503؛ شیخ مفید، الارشاد، قم، مکتبه بصیرتى، ص 335؛ ابن شهر اشوب، مناقب آل ابى طالب، قم، کتاب فروشى مصطفوى، ج 4، ص 422؛ طبرسى، أَعلام الورى، الطبعه الثالثه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ص 367. مسعودى و على بن عیسى أَربلى تولد حضرت را در سال 231 دانسته‏ اند.

شیخ مفید، همان کتاب، ص 335؛ طبرسى، همان کتاب، ص 366.2

3.کلینى، همان کتاب، ص 503؛ على بن عیسى أَربلى، کشف الغمّه، تبریز مکتبه بنى هاشمى، 1381 ه . ق، ص 192.

4.وکانت من العارفات الصالحات وکفى فى فضلها انّها کانت مفزع الشیعه بعد وفاه أبى محمد (حاج شیخ عباس قمى، الأنوار البهیه، مشهد، کتابفروشى جعفرى، ص 151).

5. صدوق، علل الشرایع، قم، مکتبه الطباطبائى، ج 1، باب 176، ص 230 - نیز صدوق، معانى الأخبار، تهران، مکتبه الصدوق، مؤسسه دار العلم، 1379 ه . ق، ص 65.

6.ابو جعفر محمد بن جریر الطبرى، دلائل الامامه، الطبعه الثالثه، قم، منشورات الرضى، 1363 ه . ش، ص 223

7.شیخ مفید، الارشاد، قم، مکتبه بصیرتى، ص 345؛ شیخ عبدالله الشبراوى، الاتحاف بحبّ الأشراف، ط 2، قم، منشورات الرضى، 1363 ه . ش، ص 178 – 179.8.گردآوری از کتاب: سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(علیه السلام)، قم، 1390ه.ش، ص 615


نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی

هدایت به بالای صفحه