جِهاد کبـــــیر

و جاهدهُم به جِهاداً کبیراً

جِهاد کبـــــیر

و جاهدهُم به جِهاداً کبیراً

مشخصات بلاگ

بسم الله الرحمن الرحیم
+ این وبلاگ تلاش میکند بیانگر اصول و اندیشه های اسلام ناب و انقلاب اسلامی باشد.
+ لطفاً برای استفادۀ راحت تر از مطالب، از فهرست مطالب استفاده کنید.
+ در صورت تمایل میتوانید مطالب این وبلاگ را با ذکر یک صلوات، در فضای مجازی استفاده کنید.

ابزار حديث حق

تقویم شمسی

بسم الله الرحمن الرحیم


سخنرانى [در جمع اعضاى هیأت دولت در آستانه هفته دولت (فاجعه کشتار حجاج)].

زمان: صبح 1 شهریور 1366/27 ذى الحجه 1407.

مکان: تهران، جماران.

موضوع: فاجعه اسفبار کشتار حجاج در مکه.

مناسبت: در آستانه هفته دولت.

--------------------------------------------------------------

بسم اللَّه الرحمن الرحیم.


ما هیچ هستیم و همه چیز خداست.

ما خداى تبارک و تعالى را شکر مى‏کنیم که با این همه مشکلاتى که براى جمهورى اسلامى پیش آوردند و پیش خواهند آورد، جز ذات مقدس او پناهى نداریم. هرچه هست از اوست و هرچه خواهد شد هم از اوست و ما جز یک خدمتگزارى که باز هم توفیقش از اوست، چیزى نیستیم. باید همه ما توجه داشته باشیم به اینکه ما خودمان چیزى نیستیم، هرچه هست اوست. اگر عنایات او نبود ما هیچ بودیم؛ چنانچه از ازل هم هیچ بودیم و بعدها هم از حیث حیثیت خودمان هیچیم. منتها ما هیچها اشتباه داریم؛ خیال مى‏کنیم ما هم یک چیزى هستیم و این یک حجابى است بین ما که امیدوارم خداى تبارک وتعالى این حجاب را بردارد و ما بفهمیم کى هستیم؛ «اللهُمَّ ارِنِى الأشْیاءَ کَما هى». (1) «ارِنِى الأشْیاءَ کَما هُو»، یعنى به حسب احتمال قوى اینکه آن که هستند که صرف تعلق به او هستند، او رانشان بدهد که اگر او را نشان بدهد، معرفت خدا حاصل مى‏شود. و اگر آن چیزى که ما همه در حجاب هستیم، آن حجاب برداشته بشود، معلوم مى ‏شود که غیر از او کسى نیست و چیزى نیست و همه اشکالات در حجابى است که ما داریم، گمان مى‏کنیم چیزى هستیم. و من امیدوارم که خداى تبارک و تعالى به همه ما توفیق معرفت‏

__________________________________________________

 (1)- «خدایا! اشیاء را آنچنانکه هستند به من نشان بده».

                        صحیفه امام، ج‏20، ص: 367

عنایت کند و توفیق خدمت به خلق اللَّه ..

مشکلات دولت اسلامى.

البته من از مشکلات دولت، از مشکلات کارمندان دولت، از مشکلات همه قشرهایى که در بین دولت کار مى‏کنند آگاهم؛ چنانچه شماها بهتر آگاهید. و من مى‏ دانم که این دولت و این اقشارى که مربوط به دولت هستند، در عین حالى که محرومترین قشرها هستند، با اخلاصترین قشرها هستند، و در عین حالى که با یک زندگى درویشانه مى‏گذرانند، بحمداللَّه، قدرت معنوى دارند و هرچه زندگى زیادتر بشود، قدرت روحى کمتر مى‏شود ..

این مسلّم است هر قدمى که دنیا براى آدم بر مى‏ دارد، انسان عقب مى‏ گیرد. آنهایى که در کاخهاى بسیار مجلل زندگى مى‏کنند، نگرانیشان بیشتر از آنى است که درویش‏اند و در محله‏ها زندگى مى‏کنند. پس ما از این جهت هم شکرگزار هستیم که ما را در لباس درویشها درآورده است- نه درویش به معناى اصطلاحى، درویش واقعى- و ما خدمت به خدا و خدمت به خلق خدا را وظیفه خودمان مى‏دانیم و مشکلات را هم ان شاء اللَّه، پشت سر مى‏گذاریم و همان طورى که تاکنون ایستادگى کرده‏ایم، همه ایستادگى کردند در مقابل همه مشکلات، از این به بعد هم بین همه مشکلات ایستادگى خواهند کرد. و من دعا مى‏کنم که خداوند به شما توفیق بدهد ..

و اشخاصى که خارج ایستاده‏اند و اشکال مى‏کنند، از باب اینکه خودشان در گود نیستند، اشکال کردن یک چیز آسانى است. اما حل اشکال مشکل است. خوب، البته اشخاصى خارج نشسته‏اند، مى‏گویند: چرا چه شد؟ چرا نشد؟ چرا باید بشود؟ چرا فلان کار باید بشود؟ باید بکنند. لکن وارد نیستند ببینند که مشکلات چى است. در یک همچو زمانى که دولت و ایران مبتلاى به همه گرفتاریهایى که مى‏بینید هستند و همه دولتها، همه جهان به استثناى ملتهایشان در صدد محو جمهورى اسلامى هستند؛ یعنى، در صدد محو اسلام هستند، در عین حال، خداى تبارک و تعالى تأیید کرده است و ما استقامت کردیم، مقاومت کردیم، بعدها هم خواهیم کرد، ان شاء اللَّه.

                        صحیفه امام، ج‏20، ص: 368

حمله رژیم سعودى به حجاج ایرانى در مکّه.

و آن چیزى که من امروز خیال دارم عرض کنم قضیه اسفبارى است که در مکه اتفاق افتاد. ما از اول قیام- ان شاء اللَّه- براى خدا و براى نجات ملت، شهدا خیلى داشتیم. چه قبل از اینکه انقلاب واقع بشود- در زمان ستمشاهى- شهداى بزرگ داشتیم و چه بعدش که مى‏بینید شهداى بسیار ارزشمند داشتیم، لکن مسئله حجاز مسئله دیگرى است، غیر مسائل است. ما آن وقت هرچه بوده، این [بوده‏] که کتک مى‏خوردیم یا گاهى مى‏زدیم، گاهى مى‏خوردیم، بعد هم همین‏طور، ما شهدا خیلى دادیم و در همه جا شهید دادیم. در زمان رضا شاه، آن همه رنج [دیدیم!] هرکس یادش است، مى‏داند چه خبر بود. در زمان محمدرضا هم، که همه یادتان است، چه بساطى داشتیم! چه داشتند و چه شهدایى در آن وقت دادیم و چه شهدایى در بین این وقتها [دادیم!] لکن همه قضیه شهادت بود، قضیه بزرگ بود، لکن قضیه، قضیه مسئله حجاز نبود. مسئله قدس مسئله بزرگى است. روز قدس هم دیدید که چه [شد.] اما روز قدس مسئله‏اى است و روز جمعه خونین مکه مسئله دیگرى است. روز قدس ما براى اینکه نجات بدهیم قدس را از دست غاصب [اعلام کردیم،] لکن آنها این‏طور نبود که قدس را توهین بهش بکنند، از بین ببرند. آنها هم مدعى بودند که ما قدس را مى‏خواهیم و چه مى‏کنیم. البته نباید قدس دست آنها باشد، ... روز قدس [اعلام شد] براى خاطر اینکه اسلام آن‏طور صدمه دیده، براى خاطر اینکه قدس، که باید دست صاحبانش باشد، غاصب آمده غصب کرده ...

در این انفجارها که حاصل شد، دراین ترورها که شد، بسیار عزیزان بزرگى را ما از دست دادیم که هر خاکِ پاى آنها بر این کاخ نشینان ارزشش بیشتر بود- اگر آنها ارزشى داشتند که ندارند- لکن همه این بود که ما کتک مى‏خوردیم و مى‏زدیم. در جنگ با صدام هم که تحمیل به ما کردند، ما خیلى [عزیز] از دست دادیم، شهید از دست دادیم، خیلى ضرر بردیم. لکن ما ضرر بردیم، مسئله [مثل‏] مسئله حجاز نیست ..

مسئله حجاز مسئله‏اى است که ما باز خواب هستیم، دنیا هم باز خواب است که چه شد. مسئله حجاز، مسئله بزرگترین مقامات قدس اسلامى و دنیایى [است که‏] شکسته‏

                        صحیفه امام، ج‏20، ص: 369

شد.

کعبه احترامش پیش ما تنها نیست، پیش مسلمین تنها نیست؛ کعبه را همه ملل محترم مى‏شمرند؛ همه مللى که به دین [اعتقاد] دارند. کعبه، کعبه‏اى است که از زمان اول خلقت بوده است و همه انبیا در او خدمتگزار بوده‏اند. شکستن کعبه مسئله‏اى نیست که بشود ازش همین طورى گذشت. اگر ما از مسئله قدس بگذریم، اگر ما از صدام بگذریم، اگر ما از همه کسانى که به ما بدى کردند بگذریم، نمى‏ توانیم [از] مسئله حجاز بگذریم.

مسئله حجاز یک باب دیگرى است، غیر [مسائل‏] دیگر ..

و لازم است زنده نگه داشتن این روز؛ روزى که این خیانت شد به اسلام. و الآن ماه محرم نزدیک مى ‏شود. ماه محرم براى ما خیلى عزا هست؛ لکن سیدالشهدا- سلام اللَّه علیه- هم فدا شد؛ براى اینکه در مکه نماند که نبادا به ساحت قدس مکه جسارت بشود؛ همه فداى مکه هستند. مکه جایى است که همه انبیا خدمتگزار او بوده‏اند و حالا گرفتار شده مکه به دست یک دسته اشخاص ملحد که اصلًا نمى ‏فهمند باید چه بکنند؛ و نمى ‏فهمیدند و نمى‏دانند چه تحمیلى برشان شد. و یک ننگى است الآن براى همه مسلمین دنیا که مکه، محل قدس الهى، محلى که مقدسترین مقامات الهى است، این‏طور شکسته بشود و مسلمانها نشسته باشند تماشا کنند. مسلمانها خودشان تکلیف خودشان را مى‏دانند. مسئله را باید زنده نگه داشت. در ماه محرم، تمام کسانى که منبر مى‏ روند، واعظ هستند، نوحه خوان هستند، تمام دسته جات باید در رأس امورشان این مسئله قرار داده شود. سیدالشهدا براى این بود شهادتش؛ براى این بود که اقامه بشود عدل الهى. اقامه بشود خانه خدا، محفوظ باشد خانه خدا. و در یک زمان ما که همه نشسته‏ایم و تماشا مى‏کنیم، ما تماشاچى چى هستیم؟ چه باید بکنیم؟.

البته این معنا را من تذکر بدهم که معناى اینکه ما باید با این مسئله برخورد داشته باشیم این نیست که کسانى که الآن در اینجا از سعودى‏ ها هستند یا از سایر، از کویت، از جاهاى دیگر، اینها را ما کارى داشته باشیم؛ اینها در پناه ما هستند، باید محفوظ باشند. و این جوانهاى ما البته حسن نیت دارند، لکن من بهشان عرض مى‏کنم که در بین شما ممکن است اشخاصى باشند که حسن نیت نداشته باشند، بخواهند مملکت ایران را، بخواهند

                        صحیفه امام، ج‏20، ص: 370

دولت ایران را آلوده کنند. شما متوجه باشید که اینها چیزى نیستند که ما به اینها کار داشته باشیم. مسئله بالاتر از این مسائل است و باید ما با همه قوایى که داریم، مسلمین با همه قوایى که دارند و دنیا، آنهایى که به خدا اعتقاد دارند با همه قوایى که دارند، باید با این مسئله محاربه کنند، به هر طورى که خودشان صلاح مى‏دانند. این ننگ را نباید ما به گور ببریم که ما بودیم، دیدیم در حضور ما بزرگترین جنایت واقع شد و حالا هم آنها طلبکار هستند از ما ..

کشتار حجاج، توطئه‏اى از پیش طراحى شده.




این توطئه بى‏ اشکال، یک توطئه سابقى بود؛ هیچ اشکالى در این نیست که یک سابقه‏اى داشت این توطئه؛ بنا داشتند بر اینکه این امر واقع بشود؛ تحمیل کرده بودند بر آل سعود احمق که یک همچو کار احمقانه‏اى بکند و خودش را در تمام دنیا منحط کند.

با اینکه منحط بود و منحط خواهد بود و ما واقعاً متحیریم که باید چه بکنیم؟ خداى تبارک و تعالى خانه خودش را حفظ مى‏کند: «انّ للَّهِ بِیْتاً یَحْمِیهِ» (1) و سیلى را خواهد خورد از مسلمین، از مؤمنین، از حجازیها. خود حجازیها که دراین امر وارد نبودند، الّا دسته جاتى که مربوط به این حزب باطل و این دولت باطل است. این توطئه از سابق بود؛ هیچ سابقه نداشت که در سالهاى سابق، قبل از اینکه حجاج بروند، ملک سعود براى من پیام بفرستد و از من تشکر کند که شما گفتید که اینجا آرامش باشد و با ما چه بکنند و اینها، بنابراین نبود. امسال این اتفاق افتاد، براى چى؟ براى چى ایشان براى من پیام فرستاد؟



براى اینکه بعد بگوید که من حسن نیت دارم، چه دارم، فلان، یا یک نمایشى بود. بهترین دلیل بر اینکه این مسئله، مسئله توطئه بود همان کیفیت عملشان بود. خودشان اقرار کردند به این معنا. مى‏گویند که ایرانیها مى ‏خواستند بیایند کعبه را آتش بزنند و قم را کعبه قرار بدهند- یک همچو حرف ابلهانه. خوب، معلوم مى ‏شود از اول، بنا داشتند این کار را بکنند، به بهانه اینکه ایرانیها آمدند کعبه را خراب کنند، ما هم مهیا شدیم پدرشان را در

__________________________________________________

 (1)- «خداوند را خانه ‏اى است که از آن حمایت مى‏ کند».

 

آوریم. قضیه کشته شدن نیست، قضیه هتک احترام است. مسئله حجاز ابعاد مختلف دارد، منتها بُعد بزرگترش همین است که احترام یک محل مقدسى از بین رفت و مسلمین ساکت نخواهند نشست. بعدها خواهد فهمید فهد، و امثال فهد. خواهد فهمید که چه چیزى تحمیلش کرده‏ اند و چه قضیه‏اى واقع شده و مسلمین خودشان مى‏ دانند تکلیف خودشان را؛ حجازیها هم مى‏دانند این را. اگر این کشتار که در حرم واقع شده بود، اگر در طائف واقع مى‏شد، خوب، باز قابل تحمل بود براى اینکه طائف بود، کشتار بود فقط. ما کشته خیلى داریم، ما در جنگها کشته داریم، قبلش هم داشتیم، بعدها هم داریم.

اگر در طائف واقع شده بود، این یک مسئله‏ اى بود؛ مى‏ گفتیم کشتند یک عده‏اى را. اما در حرم واقع شده؛ حرمى که خدا از اول امنش قرار داده و الآن حرم مغصوب است در دست اینها. از اول هم این‏طور بود؛ براى اینکه اینها چه کاره‏اند که آمده‏اند خادم الحَرَمَیْن- خائن الحَرَمَیْن- شده‏اند؛ کى اینها را خادم الحرمین قرار داده؟ با چه وجهى اینها اسم مملکت اسلامى را تغییر داده‏اند از آنى که بود؛ «حجاز» را «مملکت سعودى» قرار دادند؟ مملکت سعودى به چه مناسبت؟ اینها مسائلى است که همه‏اش بغرنج است و ما نمى‏ دانیم که از این عار چطور خارج بشویم. من واقعاً در مسائل خیلى تحمل داشتم؛ در مسائل جنگ، در همه اینها تحمل داشتم. اما این بى‏ تحمل کرده من را. مسئله غیر از این مسائل است. آنچه ما امیدواریم این است که خداى تبارک و تعالى با قدرت خودش حل کند مسائل را. و امیدواریم خداوند به همه ما توفیق بدهد که دراین باره بى‏ تفاوت نباشیم. دراین ماه محرم بى‏ تفاوت نباشند؛ مسلمین در دنیا بى ‏تفاوت نباشند ..

خداوند ان شاء اللَّه، همه شما را توفیق بدهد. و امیدوارم که خدمتگزار باشید به این بندگان خدا که مظلوم هستند و مظلوم بودند. وحفظ کنید این شیوه خدمتگزارى به اینها را. و بحمداللَّه، شما خودتان از آن طبقه هستید؛ از طبقه بالا نیستید؛ یعنى، از طبقه پایین، شما از طبقه ممتاز هستید. آنهایى که آن وقتها متکفل حکومت بودند از طبقه‏اى بودند که ناچیز بودند و خداوند شما را موفق کند که همیشه خدمتگزار باشید ..

- والسلام علیکم و رحمة اللَّه‏

صحیفه امام، ج‏20، ص: 372 

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی

هدایت به بالای صفحه