وقتی سخن از جنگ های امام علی علیه السلام میشود، معمولاً جمل، صفّین و نهروان را ذکر میکنند و از غارات معاویه غفلت میشود.
غارات معاویه مجموعه حملاتی بوده است که او به شهرها و روستاهای تحت حاکمیت امیرالمومنین علیه السلام انجام داده است. به این صورت که گروه های غارتگر با استفاده از غفلت کارگزاران امیرالمونین علیه السلام به صورت غافلگیر کننده به روستا یا منطقه ای حمله میکردند؛ آنجا را غارت میکردند و عدّه ای را میکشتند و بعد سراغ منطقه ای دیگر میرفتند.
هدف از این غارت ها بر هم زدن امنیت مناطق تحت حکومت امیرالمومنین علیه السلام بوده است و الغای این شبهه که ایشان نمیتوانند امنیت را برقرار کنند.
یکی از این غارت ها حمله به منطقه یمن بوده است در آن زمان، عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلّب از طرف امیرالمومنین علیه السلام در آنجا والی بوده اند.
در هنگام این حمله عبیدالله بن عباس در یمن نبوده است و تا رسیدن سپاه امیرالمومنین به یمن، دشمنان به دار الخلافه یمن میرسند و دو کودک عبیدالله را جلوی مادرشان سر میبرند! با دیدن این صحنه مادرشان مجنون میشود و ...
امّا همین عبیدالله بن عباس در زمان امام حسن علیه السلام، فرماندۀ لشکر امام حسن علیه السلام در مقابل معاویه است. او با گرفتن رشوه به سپاه معاویه میپیوندد.
و این عبرتی است برای دنیا پرستان.
حبّ الدنیا رأس کل خطیئة.
