با اولین قدم ...

حضرت ابى عبد اللَّه (امام صادق) علیه السّلام فرمودند:

شخصى که به زیارت قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام میرود، زمانى که از اهلش جدا شد با اولین گامى که برمیدارد تمام گناهانش آمرزیده می‏شود سپس با هر قدمى که برمیدارد پیوسته تقدیس و تنزیه شده تا به قبر برسد و هنگامى که به آنجا رسید حق تعالى او را خوانده و با وى مناجات نموده و می‏فرماید:

بنده من! از من بخواه تا به تو اعطاء نمایم، من را بخوان اجابتت نمایم، از من طلب کن به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا برایت روا سازم.

راوى میگوید، امام علیه السّلام فرمودند:

و بر خداوند متعال حق و ثابت است آنچه را که بذل نموده اعطاء فرماید.

کامل الزیارات / ترجمه ذهنى تهرانى، ص: 432

آیا قرآن موافق راهپیمایی است؟

در آیه ای از قرآن کریم میخوانیم:

مَا کَانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ أَنْ یَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ لاَ یَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ذٰلِکَ بِأَنَّهُمْ لاَ یُصِیبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لاَ نَصَبٌ وَ لاَ مَخْمَصَةٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لاَ یَطَئُونَ مَوْطِئاً یَغِیظُ الْکُفَّارَ وَ لاَ یَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَیْلاً إِلاَّ کُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ ﴿120 توبه﴾

سزاوار نیست که اهل مدینه، و بادیه‌نشینانى که اطراف آنها هستند، از رسول خدا تخلّف جویند؛ و براى حفظ جان خویش، از جان او چشم بپوشند! این بخاطر آن است که هیچ تشنگى و خستگى، و گرسنگى در راه خدا به آنها نمى‌رسد و هیچ گامى که موجب خشم کافران مى‌شود برنمى‌دارند، و ضربه‌اى از دشمن نمى‌خورند، مگر اینکه به خاطر آن، عمل صالحى براى آنها نوشته مى‌شود؛ زیرا خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمى‌کند! ( توبه120 ترجمه آیت الله مکارم شیرازی)

پس نه تنها راهپیمایی بلکه هر کاری که در راستای دفاع از اسلام و موجب خشم کفّار باشد، -هر چند کوچک-، در نزد خداوند دارای ثواب است چون خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمیکند.