باسمه تعالی
آفرین بر این ملّت!
به حمدالله ملّت ایران 22 بهمن امسال در همه ی شهرهای ایران کولاک کردند و واقعا یک 22 بهمن تاریخی را رغم زدند.
تا جایی که تاریخ ثبت شده است، در تاریخ بی سابقه است که بعد از 40 سال از یک انقلاب مردم آن کشور این طور پای آرمان های آن مانده باشند.
در باران و برف و سرما آمدند تا دشمن را ناامید کنند.
این حرکت در معادلات ناقص دشمن یک حرکت تعریف نشده است که باوجود این همه مشکلات اقتصادی مردم پای 40 سالگی انقلاب خود ایستاده اند.
حالا نوبت مسئولان است که دشمن را ناامید کنند..
من اینجا یک سفارشی هم بکنم؛ گاهی در راهپیمایی بیستودوّم بهمن دیده میشود که مثلاً جنابعالی از فلان آقا خوشتان نمیآید، او هم آمده در راهپیمایی مثل شما، بنا میکنید علیه او تظاهرات کردن و شعار دادن؛ این درست نیست؛ یک اختلاف نظری است، بالاخره شما او را قبول ندارید به هر دلیلی، فلان مسئول را، فلان رئیس را، فلان آقا را شما قبول ندارید، خیلیخب، اشکال ندارد؛ امّا جای تسویهحساب، راهپیمایی بیستودوّم بهمن نیست؛ این را من توصیه میکنم به همه؛ مواظب باشید، شعارهای خودتان را بدهید، کارهای خودتان را بکنید، مبنای خودتان را اگر مبنای منطقی است حفظ کنید امّا راهپیمایی را مظهر اختلافات قرار ندهید، مظهر درگیری و مانند اینها قرار ندهید؛ بگذارید این حرکت عظیم که نشاندهندهی عزم ملّی و حضور ملّی و وحدت ملّی است، همین جور با همین عظمت باقی بماند.
ابن عبّاس میگوید: حضرت زهرا علیها السّلام بعد از رحلت پدرش پیامبر صلى اللَّه علیه و آله چهل شب ماند. وقتى بیماریش شدّت یافت على علیه السّلام را صدا زد و فرمود: «اى پسر عمو، حال مرا که میبینى، من تو را وصیت میکنم که با دختر خواهرم زینب ازدواج کنى تا براى فرزندانم مثل خودم باشد. و براى من تابوتى آماده کنى، که من دیدم ملائکه آن را توصیف میکردند. و بر جنازه من و دفنم و نماز بر من احدى از دشمنان خدا حاضر نشوند».
کتاب اسرار آل محمّد (سلیم) ص 568
سند شماره 10
ســــــــــرّی 1 فوریه 1979-12 بهمن 1357
از: وزارت امور خارجه، واشنگتن دی.سی- 26916 به: نمایندگیهای دیپلماتیک
موضوع: گزارش وضعیت ایران، شماره127، 1فوریه 79
1- (سری_تمام متن)
2- خمینی، طبق برنامه تنظیم شده، امروز رأس ساعت 9 صبح به وقت محلی وارد شد. افراد عالی مقامی که برای خوش آمدگویی به فرودگاه آمده بودند، خیلی بیشتر از رقم تعیین شده، یعنی 50 نفر، بودند، ولی همه آرام و منظّم بودند.
تلویزیون ملّی، پخش مراسم ورود را پوشش داد، ولی متأسفانی صدا نداشت. نقص فنّی، نیم ساعت کامل از پخش برنامه را دچار اشکال نمود، و درست در لحظه ای که خمینی پا بر ترمینال گذارد، برنامه قطع شد. سپس تصویری از شاه ظاهر گشت و سورد ملی که معمولاً نشانگر پایان برنامه هاست، نواخته شد. روشن است که نیروهای نظامی، به حضور خود در رادیو تلویزیون ملّی ایران ادامه میدهند.
3- جمعیّت عظیمی در دو سوی مسیر عبور خمینی، از فرودگاه تا گورستان اصلی شهر، صف کشیده بود ولی به طور کلّی منظم بودند و تاکنون خشونتی گزارش نشده است.«پلیس اسلامی» در میدان شهیاد، خودروی حامل خمینی را، طبق توافق، از ارتش تحویل گرفت، و ارتش محتاطانه از صحنه کناره گرفت.
4- خیابان های تهران مملو از بوق ماشین ها و هلهله مردم است. دقایقی پس از قطع برنامه تلویزون، صدای ولوله و غوغا در منطقه اطراف سفارت بلند شد، ولی به جز این، اقدام ویژه دیگری علیه سفارت صورت نگرفت.
5- جلسه امروز مجلس که قرار بود انحلال ساواک را به تصویب برساند، با اعلام رئیس مجلس لغو شد. ولی گفت که مجلس تا اطلاع ثانوی تعطیل خواهد بود.
6- لایحیه تأسیس دادگاههای ویژه، توسط کمیته قضایی با اعمال تغییرات اساسی در آن، در جهت اعطاء اختیارات بیشتر به دادگاهها و مقامات قضایی، تهیه و آماده گردیده است.
7- در سی و یکم ژانویه، دولت 355 زندانی را آزاد کرد. این افراد، توسط دادگاههای نظامی، به جزائمی غیر از جرائم ضد امنیتی محکوم شده بودند.
8- دیشب و مجدداً امروز، فرماندار حکومت نظامی تهران اعلام کرد که تظاهرات مسالمت آمیز، در طور سه روز آینده مجاز خواهد بود. البته این اعلان، برخلاف مقررات حکومت نظامی است که اکیداً انجام هرگونه تظاهرات را قدغن میکند.
ونس
منبع: اسناد لانه جاسوسی کتاب 10 (روزشمار انقلاب اسلامی) ص 15