ویژه نامه 9 دی

برای مشاهده صفحه ویژه نامه 9 دی در سایت شهید آوینی اینجا کلیک کنید.

9 دی پاسخ ملّت بود به این بازی های سیاسی (باز نشر)

خاطره ای از 9 دی 88

به نام حق

برای تاریخ ...

خاطره ای از 9 دی 1388

حال و هوای شهر ما بعد از عاشورای 88 سراسر غم، غیرت و انتقام بود. همه منتظر بودند تا فرصتی پیش بیاید و این خشم خود را ابراز کنند. راهپیمایی 9 دی که اعلام شد همه خود را برای آن آماده کردند.

ما قبل از شروع راهپیمایی از انتهای راهپیمایی میخواستیم به ابتدای آن بریم. نکتۀ جالبی که در این راهپیمایی مرا شگفت زده کرد این بود که قبل از شروع آن، تمام مسیر راهپیمایی پر از جمعیت شده بود به طوری که ما نتوانستیم به ابتدای مسیر برسیم.

در مسیر تیپ های مختلفی را دیدم که برایم جالب بود. یکی از رفقا را دیدم که میدانستم به موسوی رأی داده است. این راهپیمایی برای پایان دادن به فتنۀ 8ماهه ای بود که رهبر و ملّت در مقابل آن ایستاده بودند.

اقیانوس ملت در 9 دی همه ی دسیسه های چند ساله ی کشورهای استعمارگر را برای براندازی نظام جمهوری اسلامی در خود حل کرد. زمستان رفت و روسیاهی آن برای ذغال ماند و تا ابد میماند.

 

عامل اصلی فتنه ها چیست؟

فتنه درجایی نیست که کسی آگاهانه پرچم مخالفت با خدا را بلند کند و بگوید به رغم این‌که تو دستور می‌دهی، من چنین کاری نمی‌کنم! تعبیری که در فارسی‌ به این معنا نزدیک‌تر است، گرفتار شدن است. این گرفتاری با ابهام‌هایی همراه است.

در تاریخ نمونه‌های روشنی وجود دارد که کسانی سالیان درازی راه صحیح را رفته‌اند، مردم به آن‌ها اعتماد داشته، پشت سرشان نماز می‌خوانده‌ و برایشان شعار می‌داده‌اند، یک مرتبه تغییر کرده‌اند! علت چیست؟ این تغییر چگونه واقع می‌شود؟

 

شما مسئول این نظامید یا اپوزیسیون آن؟!

واکنش امام خامنه ای به اظهارات اپوزیسیون مآبانۀ مسئولین فعلی و قبلی نظام:

کسانی که امکانات کشور در اختیارشان هست یا بوده، حق ندارند علیه کشور حرف بزنند، باید پاسخگو باشند.

اقداماتی که منجر به حصر خانگی برخی از سران فتنه شد (فیلم)

دریافت کلیپ دلایل حصر سران فتنه

حجم: 12.4 مگابایت

حماسه 9 دی (دریافت طرح گرافیکی)

برای دریافت طرح روی آن کلیک کنید.

دنیای خودت را بچسب! (دنیاطلبی مسئولین یک جامعه)

آری! وقتی خواصِ طرفدارِ حق، یا اکثریت قاطعشان، در یک جامعه، چنان تغییر ماهیت میدهند که فقط دنیای خودشان برایشان اهمیت پیدا میکند؛ وقتی از ترس جان، از ترس تحلیل و تقلیل مال، از ترس حذف مقام و پست، از ترس منفور شدن و از ترس تنها ماندن، حاضر میشوند حاکمیت باطل را قبول کنند و در مقابل باطل نمیایستند و از حق طرفداری نمیکنند و جانشان را به خطر نمیاندازند؛ آن گاه در جهان اسلام فاجعه با شهادت حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام - با آن وضع - آغاز میشود.

امام خامنه ای 1375/3/20

برای دریافت طرح روی آن کلیک کنید

چگونه باید مصداق حق را بشناسیم؟ از طریق افراد یا از طریق حق؟

باسمه تعالی

متن شبهه: در یک جایی از نهج البلاغه آمده است: حق را بشناس تا با آن بتوانی اهل حق را بشناسی (اعرف الحق تعرف اهله) و در جای دیگر آمده است: شما نمیتوانید حق را بشناسید مگر آن که قبلاً اهل حق را شناخته باشید.(خطبه147)

آیا این دو مطلب با هم تناقض ندارند؟!!

جواب: ممکن است در ظاهر تناقضی وجود داشته باشد ولی با کمی تأمّل مشکل  این طور حل میشود که این دو جمله برای دو مرحله ی متفاوت از شناخت حق میباشند ...

جواب کامل در ادامه ی مطلب

معرفی 88 کتاب درباره فتنه

باسمه تعالی

برای معرفی کتاب ها به ادامۀ مطلب بروید

کم بصیرتی خودی ها

چکیده

کم بصیرتی خودی ها

قلم را باید افتاده و دست بر سینه از کنار نام پرهیبتش عبور داد؛ عظمتش چشم دشمنانش را نیز خیره می کرد. چنان قدرتمند و اثر گذار بود که معاویه او و عمار را بازوان علی علیه السلام می دانست. مولایش در وصف او نوشت که « مردم مصر! من شما را بر خود برگزیدم که او را برای شما فرستادم ». یعنی من بیش از شما به او نیازمندم؛ مالک اشتر.

ولی بحر علی علیه السلام چنان ژرف است که گاه چون مالکی هم به عمق آن نمی رسد.

امیرالمومنین علیه السلام پس از گرفتن حکومت، اکثر کارگزاران متخلف دوران عثمان را عزل کرد تا رسید به ابوموسی اشعری، حاکم کوفه.

جناب مالک با اصرار با عزل او مخالفت کرد. حضرت امیر برخلاف نگرانی و بدبینی و بی اعتمادی به ابوموسی، به جهت اصرار مالک و حفظ احترام و سخن او، از عزل ابوموسی منصرف گشت تا زمانی برسد که مالک، از باطن ابوموسی و نفاق او آگاه گردد.

حضرت علی علیه السلام وقتی برای جنگ جمل به ابوموسی نامه نوشت و نیرو خواست، او آن جنگ را فتنه خواند و مردم را از همراهی با حضرت بازداشت. امام علی علیه السلام، خودِ مالک را به همراه ابن عباس فرستاد که او را وادار به اعزام نیرو کنند ولی فایده نکرد.

اینجا بود که باطن ابوموسی برای مالک هم رو شد و زمینه ی عزل ابوموسی آماده گشت.

این ماجرای تاریخی، نشان می دهد که بیدار کردن خواص از خواب غفلت، پرهزینه تر و بسیار مشکل تر از سایر اقشار است و همچنین بیانگر این مطلب است که گاهی حاکم اسلامی از برخی کارگزاران و مسئولین رده بالای خود ناراضیست ولی به جهت مصالح مهم تری، مجبور به ابقاء آن هاست. چرا که عزل آن ها می تواند ضربات سنگین تری به جامعه وارد نماید.

فتنه در نگاه امیرالمومنین علی علیه السلام - خطبه 93 نهج البلاغه

فتنه از نگاه امیرالمومنین علی علیه السلام

چکیده

بعد از حمد و ثنای الهی ( فرمودند ): ای مردم من چشم فتنه را کور کردم – و کسی جز من بر این کار جرأت نداشت – بعد از آن که ظلمت فتنه ها، در همه جا گسترده شد و به آخرین درجه ی شدت رسید!

از من سوال کنید ( و آنچه را می خواهید درباره سرنوشت خود و آینده از من بپرسید ) پیش از آن که مرا از دست دهید.

هنگامى که فتنه ها روى مى آورد به شکل حق خودنمایى مى کند و هنگامى که پشت مى کند (مردم را از ماهیّت خود) آگاه مى سازد. در حال روى آوردن ناشناخته است و به هنگام پشت کردن شناخته مى شود; مانند گرد بادها به بعضى از شهرها اصابت مى کند و از بعضى مى گذرد.

آگاه باشید! وحشتناکترین فتنه ها براى شما از نظر من، فتنه بنى امیّه است! چرا که فتنه اى است کور و تاریک;

هر کس در آن فتنه بصیر و بینا باشد (و با آن به ستیز برخیزد) بلا دامان او را مى گیرد. و هر کس در برابر آن نابینا باشد، بلائى به او نمى رسد.

(و نیکان و مجاهدان را نابود مى کنند)، مگر اینکه برای آن ها منفعتی داشته باشند، یا لااقل ضررى به آنها نرساند.  (این فتنه ها همچنان ادامه نمى یابد) و بعد از مدّتى خداوند آنها را از شما جدا مى سازد.

در آن زمان، قریش دوست دارد، دنیا و آنچه را در دنیاست از دست بدهد، تا یکبار دیگر مرا ببیند (و رهبرى مرا بپذیرد) هر چند زمان آن کوتاه باشد، به اندازه کشتن شترى، تا چیزى را از آنها بپذیرم که امروز کمى از آن را مى خواهم و آنها نمى دهند. 

متن حدیث:

 « أمَّا بَعْدَ حَمدِ اللّهِ و الثّناءِ عَلَیه، اءَیُّهَا النَّاسُ، فَاءَنَا فَقَاءْتُ عَیْنَ الْفِتْنَةِ، وَلَمْ یَکُنْ لِیَجْتَرِئَ عَلَیْهَا اءَحَدٌ غَیْرِی بَعْدَ اءَنْ مَاجَ غَیْهَبُهَا، وَ اشْتَدَّ کَلَبُهَا، فَاسْاءَلُونِی قَبْلَ اءَنْ تَفْقِدُونِی ...

إِنَّ الْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ، یُنْکَرْنَ مُقْبِلَاتٍ وَ یُعْرَفْنَ مُدْبِرَاتٍ، یَحُمْنَ حَوْمَ الرِّیَاحِ یُصِبْنَ بَلَداً وَ یُخْطِئْنَ بَلَداً....

أَلَا وَ إِنَّ أَخْوَفَ الْفِتَنِ عِنْدِی عَلَیْکُمْ فِتْنَةُ بَنِی أُمَیَّةَ، فَإِنَّهَا فِتْنَةٌ عَمْیَاءُ مُظْلِمَةٌ وَ أَصَابَ الْبَلَاءُ مَنْ أَبْصَرَ فِیهَا وَ أَخْطَأَ الْبَلَاءُ مَنْ عَمِیَ عَنْهَا.

لَا یَزَالُونَ بِکُمْ حَتَّى لَا یَتْرُکُوا مِنْکُمْ إِلَّا نَافِعاً لَهُمْ أَوْ غَیْرَ ضَائِرٍ بِهِمْ ... ثُمَّ یُفَرِّجُهَا اللَّهُ عَنْکُمْ ... فَعِنْدَ ذَلِکَ تَوَدُّ قُرَیْشٌ بِالدُّنْیَا وَ مَا فِیهَا لَوْ یَرَوْنَنِی مَقَاماً وَاحِداً وَ لَوْ قَدْرَ جَزْرِ جَزُورٍ لِأَقْبَلَ مِنْهُمْ مَا أَطْلُبُ الْیَوْمَ بَعْضَهُ فَلَا [یُعْطُونَنِیهِ] یُعْطُونِیهِ  .«

آیا قرآن موافق راهپیمایی است؟

در آیه ای از قرآن کریم میخوانیم:

مَا کَانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ أَنْ یَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ لاَ یَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ذٰلِکَ بِأَنَّهُمْ لاَ یُصِیبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لاَ نَصَبٌ وَ لاَ مَخْمَصَةٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لاَ یَطَئُونَ مَوْطِئاً یَغِیظُ الْکُفَّارَ وَ لاَ یَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَیْلاً إِلاَّ کُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ ﴿120 توبه﴾

سزاوار نیست که اهل مدینه، و بادیه‌نشینانى که اطراف آنها هستند، از رسول خدا تخلّف جویند؛ و براى حفظ جان خویش، از جان او چشم بپوشند! این بخاطر آن است که هیچ تشنگى و خستگى، و گرسنگى در راه خدا به آنها نمى‌رسد و هیچ گامى که موجب خشم کافران مى‌شود برنمى‌دارند، و ضربه‌اى از دشمن نمى‌خورند، مگر اینکه به خاطر آن، عمل صالحى براى آنها نوشته مى‌شود؛ زیرا خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمى‌کند! ( توبه120 ترجمه آیت الله مکارم شیرازی)

پس نه تنها راهپیمایی بلکه هر کاری که در راستای دفاع از اسلام و موجب خشم کفّار باشد، -هر چند کوچک-، در نزد خداوند دارای ثواب است چون خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمیکند.