دقیقاً منظور از «کالای ایرانـــی» چیست؟
«کالای ایرانی یعنی محصول نهایی کار و سرمایه و فعّالیّت اقتصادی و ذهن و ابتکار و همه‌چیز. سرمایه‌گذار با سرمایه‌ی خود، کارگر با کار خود، طرّاح با ذهن خود و با دانش خود، اینها همه تلاش میکنند و محصول [کار آنها] میشود کالای ایرانی.»
با این تعریفی که امام خامنه ای در شروع سال 97 در سخنرانی خود ارائه داده اند، حمایت از نرم افزارهای پیام رسان داخلی مثل سروش، ایتا، آی گپ و ... هم مصداق حمایت از کالای ایرانی محسوب میشود.
اینجانب نمیگویم ما خود همه چیز داریم؛ معلوم است ما را در طول تاریخِ نه چندان دور خصوصاً، و در سده هاى اخیر از هر پیشرفتى محروم کرده اند و دولتمردان خائن و دودمان پهلوى خصوصاً، و مراکز تبلیغاتى علیه دستاوردهاى خودى و نیز خودْ کوچک دیدنها و یا ناچیزدیدن ها، ما را از هر فعالیتى براى پیشرفت محروم کرد. وارد کردن کالاها از هر قماش و سرگرم کردن بانوان و مردان خصوصاً طبقه جوان، به اقسام اجناس وارداتى از قبیل ابزار آرایش و تزئینات و تجملات و بازیهاى کودکانه و به مسابقه کشاندن خانوادهها و مصرفى بار آوردن هرچه بیشتر، که خود داستانهاى غمانگیز دارد، و سرگرم کردن و به تباهى کشاندن جوانها که عضو فعال هستند با فراهم آوردن مراکز فحشا و عشرتکده ها، و دهها از این مصائب حساب شده، براى عقب نگهداشتن کشورهاست.
من وصیت دلسوزانه و خادمانه میکنم به ملت عزیز که اکنون که تا حدود بسیار چشمگیرى از بسیارى از این دامها نجات یافته و نسل محروم حاضر به فعالیت و ابتکار برخاسته و دیدیم که بسیارى از کارخانه ها و وسایل پیشرفته مثل هواپیماها و دیگر چیزها که گمان نمیرفت متخصصینِ ایران قادر به راه انداختن کارخانه ها و امثال آن باشند و همه دستها را به سوى غرب یا شرق دراز کرده بودیم که متخصصین آنان اینها را به راه اندازند، در اثر محاصره اقتصادى و جنگ تحمیلى، خود جوانان عزیز ما قطعات محل احتیاج را ساخته و با قیمتهاى ارزانتر عرضه کرده و رفع احتیاج نمودند و ثابت کردند که اگر بخواهیم میتوانیم ..
باید هوشیار و بیدار و مراقب باشید که سیاست بازان پیوسته به غرب و شرق با وسوسه هاى شیطانى شما را به سوى این چپاولگران بین المللى نکشند؛ و با اراده مصمم و فعالیت و پشتکار خود به رفع وابستگی ها قیام کنید ..
و بدانید که نژاد آریا و عرب از نژاد اروپا و امریکا و شوروى کم ندارد و اگر خودىِ خود را بیابد و یأس را از خود دور کند و چشم داشت به غیر خود نداشته باشد، در درازمدت قدرت همه کار و ساختن همه چیز را دارد. و آنچه انسانهاى شبیه به اینان به آن رسیده اند شما هم خواهید رسید به شرط اتکال به خداوند تعالى و اتکا به نفس، و قطع وابستگى به دیگران و تحمل سختی ها براى رسیدن به زندگى شرافتمندانه و خارج شدن از تحت سلطه اجانب ..
صحیفه امام، ج21، ص: 41
خبر داد به ما على بن احمد بندنیجى و او از عبید اللَّه بن موسى علوىّ عباسىّ او از هارون بن مسلم و او از قاسم بن عروة و او از یزید بن معاویه عجلى:
از امام باقر علیه السّلام رسیده است در معناى آیه شریفه یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا فرمود: صبر کنید بر اداى فرایض و پایدارى کنید در برابر دشمن و ارتباط داشته باشید با امام منتظران و همین گروه اند که امیر المؤمنین {علیه السلام} دربارۀ آنان فرموده است که در راه هدایت از کمى رهروان وحشت نکنید.
کتاب الغیبة نعمانی ترجمه فهری ص 12
چرا نباید با آمریکا رابطه داشته باشیم؟ در حالی که رابطه با آمریکا پیشرفت و عزّت می آورد (!).
این در حالیست قرآن کریم 1400 سال پیش به این سوال اینگونه پاسخ گفته اند:
یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا لاٰ تَتَّخِذُوا اَلْکٰافِرِینَ أَوْلِیٰاءَ مِنْ دُونِ اَلْمُؤْمِنِینَ أَ تُرِیدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلّٰهِ عَلَیْکُمْ سُلْطٰاناً مُبِیناً ﴿النساء، 144﴾
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! غیر از مؤمنان، کافران را ولّی و تکیه‌گاه خود قرار ندهید! آیا می‌خواهید (با این عمل،) دلیل آشکاری بر ضدّ خود در پیشگاه خدا قرار دهید؟!
اَلَّذِینَ یَتَّخِذُونَ اَلْکٰافِرِینَ أَوْلِیٰاءَ مِنْ دُونِ اَلْمُؤْمِنِینَ أَ یَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ اَلْعِزَّةَ فَإِنَّ اَلْعِزَّةَ لِلّٰهِ جَمِیعاً ﴿النساء، 139﴾
همانها که کافران را به جای مؤمنان، دوست خود انتخاب میکنند. آیا عزّت و آبرو نزد آنان می‌جویند؟ با اینکه همه عزّتها از آن خداست؟!
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصارى أَوْلِیاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ (مائده 51)
اى کسانى که ایمان آورده اید! یهود و نصارى را ولّى (و دوست و تکیه‌گاه خود،) انتخاب نکنید! آنها اولیاى یکدیگرند؛ و کسانى که از شما با آنان دوستى کنند، از آنها هستند؛ خداوند، جمعیّت ستمکار را هدایت نمىکند (مائده 51)
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ قَدْ یَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ کَما یَئِسَ الْکُفَّارُ مِنْ أَصْحابِ الْقُبُورِ (ممتحنه13)
اى کسانى که ایمان آورده اید! با قومى که خداوند آنان را مورد غضب قرار داده دوستى نکنید؛ آنان از آخرت مأیوسند همانگونه که کفار مدفون در قبرها مأیوس میباشند! (13)
و ...
نکتۀ مهمّی که در آیۀ دوم به آن توجه نمیشود، این است که تمام عزّت از آن خداوند است. تاریخ هم اینگونه ثابت کرده است. کافی است سرنوشت نوکران آمریکا را با هم مرور کنیم: رضا خان، محمد رضا شاه، صدّام، بن علی، قذّافی، حسنی مبارک و ... . آیا این ها به عزّت رسیدند؟!!
در نبرد حق و باطل همیشه حق پیروز است امّا مشروط به چند شرط؛ [اگر] اهل حق و کسانی که طرف‌دار حقّند، نیّت کنند، همّت کنند، صبر کنند، ایستادگی کنند، مبارزه کنند، بلاشک پیروز خواهند شد؛ هر جایی که این اتّفاق افتاده است -از دورانِ دور تاریخ- این‌جور است. در مورد انبیا هم همین‌جور است.
{اگر این طور بود خداوند همراه انسان میشود و انسان را پیروز میکند}
خب، حالا ما میخواهیم این معیّت {همراهی الهی} را برای خودمان تأمین کنیم؛ راهش چیست؟
هم دولت اسلامی -یعنی مسئولین دولتی، قوه‌ی مجریّه، قوه‌ی قضائیّه، قوه‌ی مقنّنه- هم علما، وظیفه‌شان این است که تربیت ایمانی کنند این ملّت را؛ تربیت تقوائی کنند این ملّت را؛ تربیت صبر، تربیت احسان بین مردم و بین مؤمنین؛ ما باید مردم را این‌جوری تربیت کنیم.
{این تربیت نیاز به دو کار دارد یکی کار تبلیغی است و دیگری عمل ما مسئولین}:
ترک گناه، ترک دنیاپرستی، ترک اشرافی‌گری، کار سخت، کار کوشنده. وقتی ما با خدا باشیم، خدای متعال تأثیر میدهد به حرف ما، به اقدام ما.
سکولاریسم، بلایی است که گریبان برخی از مدیران مسلمان (!) ما را به سختی گرفته است.
سکولاریسم مثل سمّی پیکرۀ مدیریتی نظام جمهوری اسلامی را ضعیف کرده و اگر به آن رسیدگی نشود آن را نابود خواهد کرد.
پادزهر مدیریت سکولار، مدیریت متعهّد به اسلام و انقلاب است.
در مدیریت سکولار، هدف وسیله را توجیه میکند در نتیجه انواع حقّه ها و حیله ها وارد سیاست میشود، حتی میتواند باعث نابودی (مادّی یا معنوی) بخشی از جامعه بشود ولو اینکه سیاست ما عین دیانت ما باشد.
در مدیریت سکولار، جنس خارجی در فروشگاه زنجیره ای خود می آوری تا مردم به دیگر فروشگاه ها نروند و لو اقتصاد کشورت ضربه بخورد.
در مدیریت سکولار، خودت رو برتر از زیر دستانت میبینی و لو این که خداوند شما را برابر و برادر قرار داده باشد.
در مدیریت سکولار، به دلیل مال اندوزی بیش از حد، نمیتوانی فقرا را درک کنی و لو اینکه خداوند ساده زیستی را بر مسئولین مملکت اسلامی واجب کرده باشد.
در مدیریت سکولار، نگاهت به دست قدرتهای جهانی است و لو اینکه خداوند ایمان به خودش را برترین قدرت قرار داده باشد.
در مدیریت سکولار، نمیتوانی منتقدینت را تحمل کنی و هر از چند گاهی از کوره در میروی و به آنها توهینمیکنی ولو اینکه اخلاق اسلامی میگوید با مردم مدارا داشته باش.
در مدیریت سکولار، برای حفظ قدرت خودت راضی میشوی فردی که صلاحیت ندارد، فرماندار تو باشد در حالی که فرمانروایی مخصوص شایستگان است.
در مدیریت سکولار، برای به دست
آوردن قدرت، همه -حتی افرادی که واقعاً از خودت برتر هستند- را کنار میزنی، ولو اینکه اسلام این کار را حرام کرده باشد.
مشکل اصلی تبیین و تدوین نشدن علوم انسانی اسلامی – از جمله مدیریت- است که فرایندی بسیار طولانی دارد.
البته واضح است که اگر مدیری نخواهد به آنها عمل کند، علم اوّلین و آخرین را هم که داشته باشد، فایده ای ندارد.
اگر مشروعیت حاکم اسلامى منوط به آراى مردم نیست، انتخابات چرا؟
شایسته است ابتدا به چند نظریه اشاره کنیم که معتقدند آراى مردم باید در حکومت دینى نقش داشته باشد.
1. برخى میگویند: حکومت یا «لیبرالى» است و توسط آراى مردم مشروعیت پیدا مىکند، و یا «فاشیستى» است و در آن مردم هیچ دخالتى ندارند. در نظام اسلامى باید آراى مردم را معتبر بدانیم، تا انگ فاشیستى به نظام زده نشود.
2. معدودى از فقهاى معاصر شیعه به عنوان احتمال گفته اند: در زمان غیبت امام معصوم، مشروعیت حکومت منوط به آراى مردم است.
3. برخى معتقدند: چون از طرف خدا براى حکومت ـ در زمان غیبت ـ حکمى صادر نشده و امر و نهی اى به ما نرسیده است، یعنى امر حکومت در عصر غیبت مسکوت مانده است، پس این امر به مردم واگذار شده و آنان باید به حاکمیت شخص و یا اشخاصى نظر بدهند، یعنى نظر و رأى مردم نقش تعیین کننده در مشروعیت نظام دارد.
4. گروهى میگویند: چون توسط خدا به کسى حق حاکمیت اعطا نشده است، خود مردم باید تصمیم بگیرند زیرا مردم بر جان و مال خویش مسلط هستند (الناس مسلطون على اموالهم و انفسهم): مردم حاکمیت را ـ که حق آنان است ـ به شخصى واگذار مىکنند و یا او را وکیل خود مىگردانند. ـ تفاوت «توکیل» با «تفویض» این است که در اوّلى حق تجدید نظر داریم، ولى در تفویض نمىتوانیم از رأى خود برگردیم، ـ پس مشروعیت حاکمیت در هر دو صورت، به آراى مردم است.
نقد نظریه ها در ادامۀ مطلب:
گوشه ای از فجایع کنار گذاشتن حجاب در غرب:
17 میلیون و 700 هزار نفر از سال 1998 مورد تجاوز قرار گرفته اند.
این آمار فقط مربوط به زنانی است که به جنبش «me too» پیوسته اند.
17,700,000 women have reported a sexual assault since 1998.
جنبش «me
too» چیست؟ این ویدئو را تماشا کنید:
برای دریافت کلیپ کلیک کنید
حجم: 1.6 مگابایت
ما که نگفتیم اگر کسی در خانه‌ی خودش در مقابل
نامحرم روسری‌اش را برداشت، ما او را تعقیب میکنیم؛ [خیر] ما او را تعقیب نمیکنیم،
در خانه‌ی خودش است، کار شخصی میکند.
آن کاری که در ملأ انجام میگیرد، در خیابان انجام
میگیرد، یک کار عمومی است، یک کار اجتماعی است، یک تعلیم عمومی است؛ این [خطا]،
برای حکومتی که به نام اسلام بر سرِ کار آمده است تکلیف ایجاد میکند. حرام کوچک و
بزرگ ندارد؛ آنچه حرام شرعی است نبایستی به‌صورت آشکار در کشور انجام بگیرد.
حالا یک نفر یک غلطی برای خودش میکند، [به] کنار، آن بین
خودش و خدا است؛ امّا آنچه در مقابل چشم مردم است، در محیط جامعه است، حکومت
اسلامی -مثل حکومت امیرالمؤمنین، مثل حکومت پیغمبر- وظیفه دارد در مقابل آن
بایستد. این منطقی که میگوید «آقا شما اجازه بدهید مردم خودشان انتخاب بکنند»، خب
در مورد شراب‌فروشی هم هست؛ شراب را هم آزاد کنیم در کشور، هر کسی خودش دلش میخواهد
بخورد، هر کس نمیخواهد نخورد! این حرف شد؟ در مورد همه‌ی گناهان بزرگ اجتماعی، این
حرف وجود دارد؛ این حرف شد؟ شارع مقدّس بر حکومت اسلامی تکلیف کرده است که مانع از
رواج حرام الهی در جامعه بشود؛ حکومت اسلامی موظّف است در مقابل حرام بایستد، در
مقابل گناه بایستد.
هر اصلاحى نقطه اولش خود انسان است. چنانچه خود انسان تربیت نشود نمیتواند دیگران را تربیت کند. و شما دیدید که در این طول سلطنتها از اول تا حالا و این سلطنتهاى اخیرى که بسیاریتان همه اش را درک کردید و بعضى از شما بعضىاش را که چون کارها دست اشخاصى بود که تربیت اسلامى نداشتند و خودشان درست نشده بودند، براى خاطر همین نقیصه بزرگ، کشور ما را کشاندند به آنجایى که ملاحظه میکنید و ملت ما را هم کشاندند به آنجایى که سالها باید طول بکشد تا اینکه ان شاء اللَّه، اصلاح بشود. از این جهت، آن چیزى که بر همه ما لازم است ابتدا کردنِ به نفس خودمان است و قانع نشدن به اینکه همان ظاهر درست باشد و از قلبمان شروع کنیم، مغزمان شروع کنیم و هر روز دنبال این باشیم که روز دوّممان بهتر از روز اوّلمان باشد. و امیدوارم که این مجاهده نفسانى براى همه ما حاصل بشود و دنبال آن، مجاهده براى ساختن یک کشور.
صحیفه امام، ج15، ص: 492
مسئولینی با #_تفکر_اسلامی انتخاب کنیم
شبهه: ایرانیان با زور سرنیزه مسلمان شده اند و این اسلام هیچ ارزشی ندارد.
پاسخ: این که میگویند ایرانیان با زور سر نیزه مسلمان شدند، توهین به ملّت ایران است چون:
اگر با زور سرنیزه بود چرا وقتی مغول ها ایران را اشغال کردند، ایرانیان بودایی نشدند؟!
اگر با زور سرنیزه بود چرا وقتی انگلیسی ها و غربی ها ایران را اشغال کردند، ایرانیان دست از دین خود برنداشتند؟!
قبل از اسلام ایرانیان دینهای مختلفی داشتند، عده ای زرتشتی
بودند عده ای در شرق بودایی بودند عده ای در غرب که از حکومت روم فرار کرده بودند
مسیحی بودند. و آنها به تدریج مسلمان شدند.
بعد از حملۀ سپاه اسلام 400 سال طول کشید که اکثریت ایران
مسلمان شوند.
خلاصه مطلب:
آن چیزی که این کشور را به سامان خواهد رساند، بلکه این سامان سرریز خواهد شد به منطقه و دنیای اسلام و احیاناً به همه‌ی جهان، عبارت است از تعهّد دینی و انقلابی؛ اگر چنانچه این تعهّد دینی و انقلابی نباشد، پیشرفت علمی [به‌تنهایی] یک کشور را، یک ملّت را، یک مجموعه‌ی انسانی را خوشبخت نمیکند.
آنچه من روی آن تأکید میکنم؛ یکی مسئله‌ی تلاش علمی است. تلاش علمی نبایستی متوقّف بشود.
در علم هم باید جهادی عمل کرد، در تحصیل علم هم باید جهادی عمل کرد؛ در فعّالیّت سیاسی میدانی هم باید جهادی عمل کرد. جهاد همه‌اش به معنای شمشیر کشیدن و چپ و راست به این و آن زدن نیست؛ جهاد یعنی خسته نشدن، یعنی با فکر درست و منطقِ درست راهی را انتخاب کردن و ایمان به آن راه پیدا کردن و آن را با همه‌ی سختی‌هایش، با همه‌ی موانعش دنبال کردن و پیش رفتن. این معنای جهادی عمل کردن است.
همواره یکی از مهم ترین نقشه های دشمن برای براندازی جمهوری اسلامی نا امید کردن مردم بوده است.
در حال حاضر دشمن با استفاده از سوء مدیریت برخی از مسئولین، دو کار عمده انجام میدهد:
اوّلاٌ آن مشکلات را بزرگ و حل نشدنی جلوه میدهد.
ثانیاً این سوء مدیریت را به کل ساختار نظام میچسباند.
در حالی که اوّلاً هر مسئولی که وظیفۀ خود را به درستی انجام ندهد از این نظام نیست و آن مسئولیت را غصب کرده است. ثانیاً هر مشکلی که طی این 40 سال وجود داشته است به خاطر ضعف و یا کم کاری برخی از مسئولین بوده است که همۀ آنها را نیز با رأی مستقیم یا غیر مستقیم مردم سرکار آمده بودند.
امام خامنه ای:
دشمن در تبلیغات وسیع خود تلاش میکند که کمبود‌های معیشتی و اقتصادی کشور را به نظام اسلامی و به جمهوری اسلامی نسبت بدهد؛ این نقشه‌ی دشمن است. آنها میخواهند این‌جور وانمود بکنند که نظام اسلامی قادر نبوده است و قادر نیست مشکل اقتصادی ملّت ایران را و مشکلات اساسی ملّت ایران را حل کند و گره‌ها را باز کند؛ یک سوءاستفاده‌ی این‌جوری میخواهند بکنند برای کوبیدن نظام اسلامی. این حرف ناشی از بغض و عداوت و کینه‌ی آنها به نظام اسلامی است.
این یک حرف خلاف واقع است، خدماتی که نظام اسلامی و جمهوری اسلامی به ایران و ملّت ایران در این مدّت کرده است، یک خدمات برجسته و فوق‌العاده است. اگر وضع ملّت را و وضع کشور را مقایسه کنیم با قبل از دوران اسلامی یعنی در دوران طاغوت، آن‌وقت معلوم میشود که چه خدمات بزرگ و ارزشمندی را نظام اسلامی تقدیم کرده است. بله، ضعفهایی وجود دارد؛ این ضعفها مربوط به مدیریّت ماها است، این مربوط به کمبود‌ها و ناتوانایی‌های مدیرانی است که در بخشهای مختلف مشغول کار بوده‌اند؛ امّا نظام اسلامی توانایی‌هایی را در خود پرورش داده و مدیرانی را تربیت کرده است که توانسته‌اند کارهای بسیار بزرگی را در طول این سی و چند سال برای کشور انجام بدهند؛ آن‌هم درحالی‌که در این سی و چند سال، ملّت از همه طرف در فشار تحریم و فشار اقتصادی دشمنان بوده است.
سخنرانی نوروز 1396 حرم امام رضا علیه السلام
شهید خرازی به رفقایش گفته بود: «من اهمیت نمیدهم درباره ی ما چه میگویند؛ من میخواهم دل ولایت را راضی کنم.»
او میدانست که آن دل آگاه و بصیر، فقط به ایران، به جماران، به تهران و به مجموعه ی یک ملّت نمی اندیشد؛ به دنیای اسلام می اندیشد و در ورای دنیای اسلام، به بشیریت.
عزیزان من! این بصیرت چگونه حاصل میشود؟ بر اثر گذشتن از خود؛ همین یک کلمه آسان، اما در عمل، آن قدر مشکل است که اکثر انسان ها در همین دو قدم این یک کلمه، درجا زده و مانده اند.
امام خامنه ای
دریافت طرح با کیفت بالا
حجم: 17 مگابایت
از چند سال پیش امام خامنه ای دربارۀ نفوذ دشمنان به مراکز تصمیم گیری کلان کشور هشدار داده بودند.
در طی سال های اخیر شاهد حل نشدن مشکلاتی که مردم توقع حل آنها را از دولت داشته اند، هستیم.
مثلاً موضوع اشتغال، تولید، جلوگیری از واردات بیرویه، بالارفتن ارزش پول ملی، حذف شدن دلار از معاملات، مدیرت مصرف آب در زمینۀ کشاورزی، آلودگی هوا و ... .
برای نمونه پروژۀ نفوذ در مورد مدیرت آب در بخش کشاورزی پیشنهادِ پروژۀ «نکاشت» را داده اند. طبق این طرح چون کم آبی وجود دارد کشور به جای کاشتِ محصولات کشاورزی به وارد کردن آنها روی می آورد! و اخیراً از زبان مسئولین شنیده شده که روستاهای ما باید به سمت گردشگری بروند!
واضح است که اجرای این طرح باعث نابودی کامل کشاورزی ایران و متکی شدن به واردات محصولات کشاورزی میشود. در ضمن خطر واردات محصولات تراریخته نیز به مراتب بیشتر میشود.
هدف پروژۀ نفوذِ دشمن در سازمان های تصمیم گیر، منحرف کردن مسیر انقلاب اسلامی و وابسته کردن آن به غرب در همۀ زمینه ها میباشد.
متأسفانه غرب گرایی و روحیۀ «ما نمیتوانیم» که در بعضی از مسئولان وجود دارد باعث شده طرح هایی که این نفوذی ها میدهند به راحتی پذیرفته و اجرایی شود.
راه حل:
امام خامنه ای در دیدار با مردم تبریز در 29 بهمن 96 فرمودند:
نخبگان جامعه حواسشان جمع باشد، مدیران کشور به‌شدت مراقب باشند و مردم هم با حساسیت، رفتار ما مسئولان و مدیران را تحت نظر داشته باشند تا اینگونه حرکات ارتجاعی در کشور اتفاق نیفتد.
«حرکت به سمت اشرافی‌گری»، «دل
سپردن به طبقات مرفه به جای توجه به مستضعفان و قشرهای ضعیف» و «تکیه و اعتماد به خارجی‌ها به جای تکیه بر مردم» را نمونه هایی از ارتجاع است. نخبگان جامعه
حواسشان جمع باشد، مدیران کشور به‌شدت مراقب باشند و مردم هم با حساسیت، رفتار ما مسئولان و مدیران را تحت نظر داشته باشند تا اینگونه
حرکات ارتجاعی در کشور اتفاق نیفتد.
حضرت
آیت‌الله خامنه‌ای روی کار بودن «آدم‌های سابقاً انقلابی» اما عوض‌شدن خط و راه انقلاب
را به معنای ارتجاع دانستند و خاطرنشان کردند: انقلاب نشده است که عده ای
بروند و ما بیاییم، بلکه انقلاب یعنی دگرگونی، تغییر مسیر و حرکت به سمت اهداف
والا که اگر این اهداف فراموش شود، انقلاب معنایی ندارد.
انقلاب
در سال ۵۷ تمام نشد بلکه آغاز شد و این حرکت
باید عمیق تر، گسترده تر و خردمندانه تر ادامه یابد.1396/11/29 .
دریافت تصویر با کیفیت بالا
دریافت کلیپ
