سنت خدا این است که اگر رفتارتان صحیح بود، خدا از رفتار خوب‌تان قدردانی
میکند و نعمت را می‌افزاید، ولی اگر بنا بر نافرمانی گذاشتید و خدا را
فراموش کردید؛ اگر برای خودتان پناهی غیر از خدا انتخاب کردید، بدانید
خداوند ابتدا شما را به همو وامی‌گذارد، و سپس شما را به ذلت مبتلا
می‌سازد.(7 آیه اول سوره اسراء)
این سنت اختصاص به بنی‌اسرائیل ندارد، قانون‌های خدا شامل مرور زمان نمی‌شود. حتی وقتی در نهایت سختی و کمبودهای ظاهری هستیم نباید ناامید شویم. آیا جا دارد با این‌که این نعمت‌ها و فضل و کرم خدا را در مثل داستان طبس دیده‌ایم، باز به سراغ دشمنان خدا برویم و با آن‌ها قرارداد مخفیانه امضا کنیم؟!
وَ لَوْ أَنَ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ:
و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند، قطعاً برکاتى از آسمان و زمین برایشان مىگشودیم، ولى تکذیب کردند؛ پس به [کیفر] دستاوردشان [گریبان] آنان را گرفتیم.اعراف 96
البته این به این معنا نیست که برای هر کسی که گرفتاری و بلا پیش آید، به خاطر گناه اوست بلکه به خوبان نیز برای ترفیع درجه بلا و گرفتاری نازل میشود (هر که در این بزم مقرّب تر است جام بلا بیشترش میدهند)
