مبارزه با استکبار تا چه زمانی ادامه دارد؟
بخش دوم:
مستکبران زمان پیامبران چه کسانی هستند؟؟
می توان گفت دشمنان اسلام در صدر اسلام از لحاظ جغرافیایی دو دسته بودند: دشمن بیرونی و دشمن درونی.
دشمنان درونی نیز به دو دسته تقسیم می شوند:
الف) بغات: افرادی که علیه حاکم اسلامی یا امام معصوم بغی و خروج کرده اند. از نظر فقهی، جهاد با بغات واجب است و مذاکرات هم برای تمکین بغات از امام معصومین علیهم السلام است نه امتیاز دادن به باغی؛ جنگ های سه گانه امیرالمومنین علیه السلام و صلح امام حسن علیه السلام، از این نوع است. زیرا آن چه اتفاق افتاد، بغی معاویه و اهل شام بر امام معصوم علیه السلام بود.
ب) دشمنان فرعی یا دشمنان شماره چند که در حد بغی نیستند؛ این گروه، مخالفان درونی دولت اسلامی هستند که مخل امنیت درونی بوده و موجب تشویش افکار عمومی می شوند.
سیره اهل بیت علیهم السلام، تلاش برای جذب این دسته، از طریق تبیین شبهه و حل مشکل با آن هاست.
دشمنان بیرونی هم دو دسته بودند: دشمن اصلی و دشمنان فرعی.
الف) دشمن اصلی: در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله، دشمن اصلی مشرکین قریش اند. و لذا هدف اصلی در مقابل این دشمنان، شکست آن ها و فتح مکه بود. و فتح مکه، پیروزی اسلام بر دشمن اصلی و طاغوت اکبر بود.
ب) دشمنان فرعی: سه دسته بودند:
گروه اول از دشمنان فرعی، یهود بودند. بنی نضیر، بنی قریضه. که هم پیمان با دشمن اول بودند.
گروه دوم، قبائل اطراف مدینه و برخی یاغیان و شورشگران بودند که یا صلح می کردند و یا سرکوب می شدند.
گروه سوم، منافقان بودند.
طرح پیامبر صلی الله علیه و آله برای مقابله با منافقین، روشنگری و بصیرت دهی و افشاگری بود. جهاد با آن ها، جهاد با لسان بود نه با سیف.
در دسته بندی دشمنان امروز، دشمن اصلی و اولی مسلمانان، طاغوت بزرگ که مخالف ماهیت نظام اسلامی است و از ابتدای انقلاب توطئه برای براندازی نظام می کند، آمریکاست.
یعنی آمریکا مطابق مشرکین قریش در آن زمان است. لذا امام خمینی ره فرمودند شیطان بزرگ و رهبری فرمودند طاغوت اکبر.[1]
[1] آیت الله کعبی؛ بیانات در همایش مذاکره با دشمن در سیره اهل بیت علیهم السلام؛ 30/10/1395 ( موسسه امام خمینی ره )
