شماها {خطاب به فلسطینی ها} منتظر این نباشید که دولتهاى شما براى شما کار بکنند. من دولتهاى عربى را بیش از پانزده سال است که نصیحت کردم که با هم متحد بشوند و «قدس» را نجات بدهند، و هیچ ابداً در آنها اثر نکرد؛ براى اینکه در فکر این مسائل نیستند. آنها اگر صحبتى هم از این مسائل بکنند، همان صحبتهایى است که شاه سابق ما راجع به پیشرفتها مىکرد و راجع به «تمدن بزرگ» مىکرد! اینها هیچ یک به فکر امتها نیستند؛ امتها خودشان باید به فکر خودشان باشند. اگر ما بنا بود که بنشینیم تا براى ما دولتها کار بکنند، حالا باز همان عقب ماندگى را داشتیم و باز شاه سابق بر ما حکومت مى کرد. ما به قوّت ایمان که در شَعْب ما حاصل شد- با آن قوّت ایمان با این ابرقدرتها مخالفت کردیم و بحمد اللَّه پیروز شدیم و دست آنها را کوتاه کردیم. شما اگر بخواهید به مشکلات خودتان پیروز بشوید، اگر بخواهید قدس را نجات بدهید، اگر بخواهید فلسطین را نجات بدهید، اگر بخواهید مصر را نجات بدهید و سایر ممالک عربى را نجات بدهید از دست این عمال، از دست اجانب، ملتها باید قیام بکنند؛ باید ملتها این کار را انجام بدهند؛ ننشینند که دولتها بر این مسائل وارد بشوند. آنهاروى مسائلى که براى خودشان صرفه دارد عمل مى کنند ..
ملتها باید قیام کنند؛ و ملتها باید «رمز» را بفهمند که رمز پیروزى این است که «شهادت» را آرزو بکنند و به حیات، حیات مادى، دنیایى، حیوانى، ارزش قائل نباشند. این رمز است که ملتها را مىتواند پیش ببرد..
صحیفه امام، ج6، ص: 503
