دریافت با کیفبت اصلی
حجم: 2.37 مگابایت
باسمه تعالی
بهترین کاری که یک نفوذی در دولت دشمن میتواند بکند، منفجر کردن ساختمان ریاست جمهوری نیست، بلکه فقط کافی است که طرح هایی را که برای آن کشور در اولوّیت اول نیست، تبدیل به اولویّت اول بکند و طرحی را که اولویّت اول است به تأخیر بیاندازد. با این کار نه فقط دولت آن کشور را نابود کرده ای بلکه به همراه آن ملّت آن کشور را نیز به نابودی کشانده است.
به جنجالهای رسانه ای و سیاسی در کشور خودمان توجه کنیم! ببنیم که آنها آیا اولویّت اول کشور بوده اند؟
مذاکره با آمریکا
فیلترینگ تلگرام
عرضه ی نامحدود سکه
و ...
آیا اینها علاج اولویت کشور (مسائل اقتصادی) است؟!
اثبات نظر رهبر انقلاب بعد از 5 سال هزینه و اتلاف انرژی برای کشور.
رهبر انقلاب از همان ابتدای مذاکرات اعلام کردند که من به این مذاکرات خوش بین نیستم و تجربه نشان داده که آمریکایی ها سر عهد خود نمی ایستند. راه حل، مذاکره با آمریکا نیست بلکه راه حل اتکا به ظرفیت های عظیم درونی است که قبلاً در اقتصاد مقاومتی تصویب شده است.
آن زمان برخی از مسئولان فعلی و قبلی دولتی اصرار داشتند که نه، راه حل اصلی و کلید حل مشکلات، راضی کردن آمریکا و مذاکره کردن با اوست و سعی کردند که با جنگ روانی گسترده مردم را با خود همراه کنند.
بعد از پنج سال تلاش بی وقفۀ دولت برای به دست آوردن و حفظ برجام، به همان نقطۀ اول رسیدیم با این تفاوت که به یک تجربۀ پر هزینه دست یافتیم و آن اعتماد نکردن به آمریکاست.
این روزها و درپی فیلتر شدن پیام رسان تلگرام و اظهار نظر رئیس جمهور دربارۀ قانونی بودن یا نبودن این اقدام، هیاهو و جنجال رسانه ای جدیدی کلید خورده است.
جای سوال است که آیا واقعاً مهم ترین مسألۀ کشور، بودن یا نبودن تلگرام است که مردم را به آن مشغول میکنند؟
آیا موضوع #جنگ_اقتصادی، بیکاری، کاهش شدید ارزش پول ملی، بحث واردات بی حساب و کتاب، معیشت مردم و ... در اولویت نیستند؟!!
متأسفانه تجربه ثابت کرده است که هر وقت از طرف برخی از رسانه ها جنجالی به پا میشود، میخواهند ذهن مردم را از مسألۀ مهمتری که در جریان است منحرف کنند.
لطفاً اگر توان حل مشکلات را ندارید بازی در نیاورید.
دشمنان ما فهمیدهاند و دانستهاند که در جنگ سخت نظامی طرْفی نخواهند بست. چند سال قبل از این، یک رئیسجمهور دیگر آمریکا -که آن هم مثل این بداخلاق و بیربطگو و هجوگو بود- یک چیزهایی گفت علیه ما. بنده در سخنرانی همان چند سال پیش گفتم «آقاجان، دوران بزندررو گذشته؛ بزنید، میخورید». میدانند این را؛ این را میدانند که اگر وارد درگیری و برخورد سخت و نظامی با ما بشوند، پایشان گیر میافتد. بله، به ما ضربه میزنند، امّا خودشان ممکن است چند برابر ضربه بخورند؛ این را فهمیدهاند. راهی که پیدا کردند، جنگ اقتصادی و جنگ فرهنگی و مانند اینها است. حالا بحث فرهنگی به کنار، [امّا] امروز آنچه مطرح است برای دشمنان ما، جنگ اقتصادی است. اتاق جنگ آمریکا علیه ما عبارت است از وزارت خزانهداری آمریکا که همان وزارت اقتصاد و داراییشان است؛ آنجا اتاق جنگ با ما است. خب راه مقابلهی با جنگ اقتصادی چیست؟ این است که ما در داخل به اقتصاد خودمان بپردازیم. وقتی اقتصاد ما متّکی بود، وابسته بود، مشکلات به وجود میآید. البتّه بنده عقیده ندارم به اینکه رابطهی اقتصادی را از دنیا باید قطع کرد یا میتوان قطع کرد؛ معلوم است که نمیتوان؛ امروز همهی دنیا به هم مربوط و متّصل است امّا تکیهی به بیرون از مرزها غلط اندر غلط است؛ نباید تکیه کرد. بله، بروند با زرنگی، با تدبیر، با سیاستگذاری درست، با پیگیری صحیح، با جدّیّت، ارتباطات با دنیا [برقرار کنند]. دنیا بزرگ است؛ دنیا که فقط آمریکا و چند کشور اروپایی نیست؛ دنیا خیلی وسیع است؛ بروند ارتباطات را برقرار کنند به آن مقداری که لازم هست امّا چشم ندوزند به هیچ نیروی خارجی؛ چشم بدوزند به عنصر داخلی، چشم بدوزند به این ارزش بزرگ: نیروی انسانی داخل.
میگویند: «فلان دولت بیاید، جنگ میشود ولی فلان دولت دیگری بیاید، جلوی جنگ را میگیرد.»
این حرف ها نیست، دشمن دشمن است هر وقت بتواند ضربه اش را میزند.
دشمن هر وقت احساس کند که پیروز میشود، جنگ را شروع میکند. اول انقلاب، به این نتیجه رسید که میتواند پیروز جنگ شود، ولی تو دهنی خورد.
اگر از نظر اقتصادی، نظامی و همبستگی قوی باشیم دشمن هیچگاه فکر حمله به کشور را نمیکند. این دولت و آن دولت ندارد.
این حضور مردم است که سایۀ جنگ را از سر مردم برداشته است و نه حضور مسئولین.