هیچ قومی را که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمی‌یابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندانشان باشند؛ آنان کسانی هستند که خدا ایمان را بر صفحه دلهایشان نوشته و با روحی از ناحیه خودش آنها را تقویت فرموده، و آنها را در باغهایی از بهشت وارد میکند که نهرها از زیر (درختانش) جاری است، جاودانه در آن می‌مانند؛ خدا از آنها خشنود است، و آنان نیز از خدا خشنودند؛ آنها «حزب اللّه» اند؛ بدانید «حزب اللّه» پیروزان و رستگارانند.
لاٰ تَجِدُ
قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللّٰهِ
وَ
اَلْیَوْمِ اَلْآخِرِ یُوٰادُّونَ
مَنْ
حَادَّ اَللّٰهَ وَ
رَسُولَهُ وَ لَوْ کٰانُوا آبٰاءَهُمْ أَوْ
أَبْنٰاءَهُمْ أَوْ إِخْوٰانَهُمْ أَوْ
عَشِیرَتَهُمْ أُولٰئِکَ کَتَبَ
فِی
قُلُوبِهِمُ اَلْإِیمٰانَ وَ
أَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ یُدْخِلُهُمْ جَنّٰاتٍ
تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهٰارُ
خٰالِدِینَ فِیهٰا رَضِیَ اَللّٰهُ عَنْهُمْ
وَ
رَضُوا عَنْهُ أُولٰئِکَ حِزْبُ
اَللّٰهِ أَلاٰ إِنَّ حِزْبَ اَللّٰهِ هُمُ
اَلْمُفْلِحُونَ
﴿مجادلة، 22﴾
