نظر رهبر انقلاب درباره معامله قرن

خواب آشفته آمریکایی‌ها تعبیر نخواهد شد

 

رهبر انقلاب اسلامی طی بیاناتی ضمن اشاره به نقشه‌ی آمریکا و رژیم صهیونیستی برای یهودی‌سازی فلسطین و قدس و توطئه‌ی موسوم به «معامله‌ی قرن» فرمودند: «یهودی‌سازی فلسطین خواب آشفته‌ای است که دیده‌اند؛ نه آن اتّفاق می‌افتد نه معامله‌ی قرن.» (۱۳۹۷/۴/۳۱)

این سخنان رهبر انقلاب را باید در ادامه‌ی موضع‌گیری‌های ایشان در رابطه با «مسئله‌ی فلسطین» و «توطئه‌های استکبار جهانی و صهیونیسم» مورد توجه قرار داد. با نگاهی به بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای می‌توان نگاه و مواضعِ اخیر ایشان در رابطه با این موضوع را بهتر فهم کرد. به‌صورت خلاصه این مواضع که در ادامه‌ی خط اعتقادی و سیاسی انقلاب اسلامی در مسئله‌ی فلسطین است را در چهار محور می‌توان تبیین نمود:

 

مبارزه برای روشنگری (نماهنگ)

 

فلسطین چگونه آزاد خواهد شد؟

شماها {خطاب به فلسطینی ها} منتظر این نباشید که دولتهاى شما براى شما کار بکنند. من دولتهاى عربى را بیش از پانزده سال است که نصیحت کردم که با هم متحد بشوند و «قدس» را نجات‏ بدهند، و هیچ ابداً در آنها اثر نکرد؛ براى اینکه در فکر این مسائل نیستند. آنها اگر صحبتى هم از این مسائل بکنند، همان صحبتهایى است که شاه سابق ما راجع به پیشرفتها مى‏کرد و راجع به «تمدن بزرگ» مى‏کرد! اینها هیچ یک به فکر امتها نیستند؛ امتها خودشان باید به فکر خودشان باشند. اگر ما بنا بود که بنشینیم تا براى ما دولتها کار بکنند، حالا باز همان عقب ماندگى را داشتیم و باز شاه سابق بر ما حکومت مى ‏کرد. ما به قوّت ایمان که در شَعْب ما حاصل شد- با آن قوّت ایمان با این ابرقدرتها مخالفت کردیم و بحمد اللَّه پیروز شدیم و دست آنها را کوتاه کردیم. شما اگر بخواهید به مشکلات خودتان پیروز بشوید، اگر بخواهید قدس را نجات بدهید، اگر بخواهید فلسطین را نجات بدهید، اگر بخواهید مصر را نجات بدهید و سایر ممالک عربى را نجات بدهید از دست این عمال، از دست اجانب، ملتها باید قیام بکنند؛ باید ملتها این کار را انجام بدهند؛ ننشینند که دولتها بر این مسائل وارد بشوند. آنهاروى مسائلى که براى خودشان صرفه دارد عمل مى‏ کنند ..

 

ملتها باید قیام کنند؛ و ملتها باید «رمز» را بفهمند که رمز پیروزى این است که «شهادت» را آرزو بکنند و به حیات، حیات مادى، دنیایى، حیوانى، ارزش قائل نباشند. این رمز است که ملتها را مى‏تواند پیش ببرد..

صحیفه امام، ج‏6، ص: 503