باسمه تعالی
تا قبل از کودتای آمریکایی - انگلیسی 28 مرداد 1332 شمسی، نفت ایران توسط شرکت نفت ایران و انگلیس غارت می شد. پس از کودتا از آنجا که آمریکایی ها خواهان سهمی از نفت ایران بودند، کنسرسیومی متشکل از پنج شرکت آمریکایی، یک شرکت فرانسوی، یک شرکت هلندی و شرکت نفت انگلیس برای مذاکره با دولت ایران تشکیل شد. قراردادی که بین حکومت پهلوی و این شرکت ها منعقد شد، به قرارداد کنسرسیوم یا قرارداد فروش نفت و گاز معروف گردید.
محمد رضا پهلوی که سلطنت خود را مدیون آمریکایی ها می دانست، اظهار امیدواری کرد که « کنسرسیوم به تمام منابع نفتی ایران که خواستار آن بود، دست بیابد » چرا که آن ها به وی قول داده بودند از سلطنت او حمایت خواهند کرد.
قرارداد کنسرسیوم آشکارا با منافع ملت ایران و قانون ملی شدن صنعت نفت در تضاد بود. آیت الله کاشانی در زمره ی اولین کسانی بودند که با این قرارداد در سال 1333 شمسی مخالفت کردند. دکتر مصدق نیز با ارائه ی لایحه ی فرجامی خود به دیوان عالی کشور، این قرارداد را مورد انتقاد قرار داد.
منبع: کتاب تاریخ معاصر ایران؛ مولفان: دکتر موسی نجفی، موسی حقانی و مظفر نامدار. ص 217