درسال 1829، آندرو جکسن (Andrew Jackson)، که سرخ پوستان او را «تیز چاقو» نام داده بودند
رئیس جمهور آمریکا شد.
این مرد در دوران
فرمانروایی خود که به عصر « ازاله» معروف است با سربازان خود به جان
سرخ پوستان
افتاد و هزاران تن از افراد قبایل «چیروکیی cherokee» ، «چیکاسو chiekasaw» ،
«چکتاو choktaw» ، و «کریک Creek»
و «سمینول seminole» را قتل عام کرد، با این وجود
سرخ پوستان جنوب که تعدادشان همیشه زیاد بود
با لجاجت تمام به زمین آبا و اجدادی خود
می چسبیدند، به خصوص که سفید پوستان به موجب
قراردادهایی حق مالکیت قطعی ایشان
را بر آن سرزمینها شناخته بودند. «تیزچاقو» در
نخستین گام خود به کنگره توصیه کرد که این
سرخ پوستان را به سمت مغرب و به آن سوی رود «می سی سی پی» برانند.
... اینک از زمانی که کریستف کلمپ در سان
سالوادور پیاده شده بود سه قرن میگذشت
و از آن زمان که مهاجران انگلیسی به
ویرجینیا و نیواینگلند رسیده بودند دوقرن سپری شده بود.
در این زمان، قبیلۀ مهربان
«تاینوس» که از کریستف کلمب با آغوش باز استقبال کرده بود، بکلی نابود شده بود.
منبع: کتاب فاجعه سرخپوستان آمریکا (دلم را به خاک بسپار)
نوشتۀ دی براون ترجمه محمد قاضی ص 32 با اندکی تصرف
