اگر از ماه رمضان لذت نبردیم و حال خوشی پیدا نکردیم، نفهمیده‌ایم که در ماه رمضان چه خبر است!
سه شنبه, ۱۶ خرداد ۱۳۹۶، ۱۰:۴۳ ب.ظ
- مواظب باشیم حتماً از ماه رمضان لذت ببریم وسرشار از نشاط، شادی و انرژی بشویم. در ماه رمضان باید حال خوشی پیدا کنیم؛ حال خوش معنوی هم لزوماً به معنای اشک ریختن نیست! باید به شدت احساس خوشبختی کنیم و انرژی در وجودمان بیاید. هرچقدر جسم‌مان با روزه به تحلیل می‌رود، روح‌مان باید قدرتمند بشود.
- حال خوش معنوی و نشاطی که انسان باید در زندگی پیدا کند را در این ماه تجربه کنید. ما باید شیرین‌ترین لحظه‌های حیات‌مان را در ماه رمضان تجربه کنیم و با بهره‌گیری از معنویت ماه رمضان، در اوج نشاط و سرزندگی قرار بگیریم. اگر این‌کار را نکنیم، دین را به مردم، بد معرفی کرده‌ایم.
- بیایید آثار تقرب به خدا-در ماه رمضان- را به همه نشان دهیم. باید دیگران دربارۀ مؤمنین روزه‌دار، این‌گونه قضاوت کنند که «اینها در ماه رمضان چقدر پرانرژی و سرزنده میشوند!» باید این احساس خوشبختی را در چشمان مؤمنین ببینند و بپرسند: «سرِ نماز یا دمِ افطار به شما چه می‌دهند که این‌قدر احساس خوشبختی می‌کنید؟» طبق روایت، مؤمن دمِ افطار، احساس خوشی پیدا میکند، شبیه لقاء الله(من‌لایحضره‌الفقیه/2/75)
- برآیند نهایی آثار تقرب به خدا، در احساس خوشبختی و نشاط در زندگی است. نورانیتی که در اثر قرب به خدا پدید می‌آید چه نشانه‌ای دارد؟ آیا نشانه‌اش، کج کردن گردن، یا خماری چشم یا تکان دادن مداوم لب‌هاست؟! نه، نشانه‌اش سرزنده‌تر شدن و بانشاط‌تر شدن است.
- خیلی‌ها دربارۀ دین دچار سوء تفاهم هستند و دین را لذت‌بخش نمی‌دانند؛ فکر می‌کنند که دینداران کمتر لذت می‌برند و غیرمتدینین بیشتر لذت می‌برند. یک مؤمن بی‌روحیه و دَمَغ که از ایمانش زیاد بهره نبرده، این سوء تفاهم را تشدید میکند. برخی مؤمنین با کم دینداری کردن خودشان آبروی دین را می‌برند. با وجود چنین مؤمنینی نمی‌شود دیگران را به دین جذب کرد.
- اکثر گنهکارها برای این گناه می‌کنند که لذت ببرند، نه برای اینکه به خدا بی‌احترامی کنند! آیا شما دینداران توانسته‌اید این‌را به دیگران منتقل کنید که «لذت عبادت و قرائت قرآن، از هر چیز دیگری بالاتر است!»
- سؤال جدی من از متدینین در ماه رمضان این است: «چقدر از ماه رمضان لذت بردی؟» نگویید: «من برای آخرتم دستور خدا را اجرا می‌کنم!» خُب این چه آخرتی است که هیچ اثری در دنیای تو ندارد؟! این چه خدایی است که تو او را حس نمی‌کنی؟! طرف وقتی یک دوست از جنس مخالف، پیدا میکند، صورتش گُل می‌اندازد، یعنی خدای تو از این هم کم‌اثرتر است! این چه نوع خداپرستی است؟!
- اگر غیرمتدینین در ماه رمضان ببینند که شما از عبادت و دینداری خودتان چقدر لذت می‌برید، به سراغ دین شما می‌آیند. کمااینکه شما وقتی در عاشورا آن‌طور پرشور عزاداری می‌کنید، عرق‌خورها هم می‌آیند و جذب میشوند! یکی از اساتید دانشگاه‌های فرانسه می‌گفت: «در فرانسه بیشترین زمانی که آدم‌ها مسلمان میشوند، در ماه رمضان است!»
- باید از عبادت لذت ببری و مست شوی. اگر لذت نمی‌بری، برو درِ خانۀ خدا و التماس کن، بگو «خدایا! کدام گناه است که هنوز نبخشیده‌ای؟! من باید به تو مقرب بشوم و حرارت تقرب به تو را احساس کنم» برو درِ خانۀ اهل‌بیت(ع) که این گره را برایت باز کنند. یا یک تغییراتی در برنامۀ زندگی خودت ایجاد کن.
- اگر از ماه رمضان لذت نبردیم و حال خوشی پیدا نکردیم، نفهمیده‌ایم که در ماه رمضان چه خبر است! معلوم نیست چه کسی را عبادت کرده‌ایم که از عبادتش لذت نبرده‌ایم؟! امام رضا(ع) فرمود: کسی که به ذکر خدا و عبادت بپردازد ولی مشتاق ملاقات خدا نشود، خودش را مسخره کرده است(ورام/2/111) ما که نباید در ماه رمضان، خودمان را مسخره کنیم!
- اگر کسی از عبادت لذت نبرد، دچار بیماری مهلک عُجب می‌شود نابودکنندۀ عبادات است. ولی اگر از عبادت لذت ببرد، خودش را بدهکار خدا می‌داند نه طلبکار! اگر از عبادت لذت ببری، دلت برای گنهکارها می‌سوزد و با آنها مهربان می‌شوی. و اگر لذت نبری، برای گنهکارها قیافه می‌گیری و نامهربان می‌شوی.
