یک آدمی که فقط مسأله میگوید، کاری به حکومت و مبارزۀ سیاسی ندارد که زیر چنین فشارهایی قرار نمیگیرد ... ما خیال میکنیم موسی بن جعفر علیه السلام یک آقای مظلوم بی سر و صدای سر به زیری در مدینه بود و رفتند او را زندانی کردند و بعد مسموم کردند، از دنیا رفت، همین و بس، قضیه این نبود قضیه یک مبارزه طولانی تشکیلاتی، یک مبارزه ای با داشتن افراد زیاد در تمام آفاق اسلامی بود.
چکیده مطلب:
ـ حجاب جزء سنت‌های کهن و یکی از شاخص های فرهنگی ایرانیان بوده است.
ـ سیاسیون « نوگرا» و « منور‌الفکر» گام‌هایی در حذف پوشش اسلامی بانوان و
اشاعه بی‌حجابی در جامعه برداشتند.
ـ تغییر لباس و کشف حجاب در عصر رضاشاه مختص به ایران نبود
بلکه کشورهایی مانند ترکیه، مصر، افغانستان و الجزایر نیز از این تهاجم فرهنگی در امان نبودند.
ـ رضا شاه در 22 اردیبهشت 1314
«جمعیت زنان آزادیخواه ایران» را
تحت ریاست شمس پهلوی به عنوان گام تازه‌ای برای پیشبرد روند بی‌حجابی در کشور تأسیس کرد.
ـ کشف حجاب به معنای "تجاوز به خصوصی‌ترین حریم زندگی مردم".
ـ پس از سقوط رضا شاه، ظاهراً قید اجبار از کشف حجاب برداشته شد.
