حرام شرعی نباید به صورت آشکار در کشور انجام شود

ما که نگفتیم اگر کسی در خانه‌ی خودش در مقابل نامحرم روسری‌اش را برداشت، ما او را تعقیب میکنیم؛ [خیر] ما او را تعقیب نمیکنیم، در خانه‌ی خودش است، کار شخصی میکند.

 آن کاری که در ملأ انجام میگیرد، در خیابان انجام میگیرد، یک کار عمومی است، یک کار اجتماعی است، یک تعلیم عمومی است؛ این [خطا]، برای حکومتی که به نام اسلام بر سرِ کار آمده است تکلیف ایجاد میکند. حرام کوچک و بزرگ ندارد؛ آنچه حرام شرعی است نبایستی به‌صورت آشکار در کشور انجام بگیرد. حالا یک نفر یک غلطی برای خودش میکند، [به] کنار، آن بین خودش و خدا است؛ امّا آنچه در مقابل چشم مردم است، در محیط جامعه است، حکومت اسلامی -مثل حکومت امیرالمؤمنین، مثل حکومت پیغمبر- وظیفه دارد در مقابل آن بایستد. این منطقی که میگوید «آقا شما اجازه بدهید مردم خودشان انتخاب بکنند»، خب در مورد شراب‌فروشی هم هست؛ شراب را هم آزاد کنیم در کشور، هر کسی خودش دلش میخواهد بخورد، هر کس نمیخواهد نخورد! این حرف شد؟ در مورد همه‌ی گناهان بزرگ اجتماعی، این حرف وجود دارد؛ این حرف شد؟ شارع مقدّس بر حکومت اسلامی تکلیف کرده است که مانع از رواج حرام الهی در جامعه بشود؛ حکومت اسلامی موظّف است در مقابل حرام بایستد، در مقابل گناه بایستد.

^{_{متن کامل سخنرانی}}

حجاب امری شخصی یا اجتماعی؟

برخی میگویند حجاب یک امر شخصی است و هر کسی به خودش مربوط است که چه بپوشد و چه نپوشد و دیگران حق دخالت در  آن را ندارند.

این در حالی است که آثار حجاب یا بدحجابی یک آثار فردی و شخصی نیست بلکه حجاب تأثیر مستقیم بر روی یک جامعه و نوع رفتار آن دارد.

برخی از آثار اجتماعی حجاب:

1.       در کشورهای غربی همواره میبینیم آمار تجاوز به عنف در روزهای تابستان بیشتر از روزهای زمستان است که نشان دهندۀ ارتباط مستقیم بین میزان پوشش و میزان تجاوز به عنف است. جالب اینجاست که این آمار همیشه در تابستان بیشتر از زمستان است.

قرآن کریم میفرمایند:

 یٰا أَیُّهَا اَلنَّبِیُّ قُلْ لِأَزْوٰاجِکَ وَ بَنٰاتِکَ وَ نِسٰاءِ اَلْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذٰلِکَ أَدْنىٰ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلاٰ یُؤْذَیْنَ وَ کٰانَ اَللّٰهُ غَفُوراً رَحِیماً  ﴿الأحزاب‏، 59﴾

ای پیامبر! به همسرانت و دخترانت و همسران کسانی که مؤمن هستند بگو: چادرهایشان را بر خود فرو پوشند [تا بدن و آرایش و زیورهایشان در برابر دید نامحرمان قرار نگیرد.] این [پوشش] به اینکه [به عفت و پاکدامنی] شناخته شوند نزدیک تر است، و در نتیجه [از سوی اهل فسق و فجور] مورد آزار قرار نخواهند گرفت؛ و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است.

غرب زدگان را با چه ویژگی هایی بشناسیم؟

غرب زده ها چه آسیب هایی را می پذیرند؟

خلاصه پیام

غرب شامل همه کشورهایی می شود که در برابر کشورهای دینی قرار دارند.

غرب چند ویژگی مهم و شاخص دارد:

یکی بحث سلطه طلبی یا سلطه جویی است؛ غرب تلاش می کند در همه زمینه های فرهنگی، سیاسی، دینی و علمی بر سایر جوامع سلطه یابد و بودجه های هنگفتی نیز در این زمینه هزینه می کند؛ از واژگان جذاب هم بهره می برد: دموکراسی، آزادی، فمینیسم، مدرنیسم و اومانیسم و ... .

غرب زده را می توان در چند کلمه خلاصه کرد: غرب زده شخصیت ندارد، غرب زده مساوی است با ترس از آینده. غرب زده احساس حقارت می کند. غرب زده کسی است که چون خدا را فراموش کرده، به سمت غرب کشیده شده است. چون خدا را فراموش کرده تکنولوژی های غرب برای او جلوه دارد. غرب زده انسانیت خودش را هم فراموش می کند. وقتی وارد کشورهای غربی می شود، احساس می کند که همه چیز را به دست آورده و چون ترس از آینده دارد، دین و مملکت خودش را می فروشد.

 

غرب زده ها چه آسیب هایی را می پذیرند؟

کسی که خدا و انسانیت خود را فراموش کرده، گرفتار خودفروختگی می شود. تغییر هویت می دهد؛ تغییر دین و فرهنگ می دهد. این بزرگ ترین آسیبی است که دامن گیر او می شود. یک انسان، با هویت حقیقی اش زنده است. او به شخصیت، دین، فرهنگ، باورهای دینی و ارزش های انسانی که دارد، وابسته است.

غرب زده همه این ها را از دست می دهد. او یک آدم بی هویت، بی دین و بی محتوا از انسانیت است.

من قریب به ده سال در کشورهای خارجی بوده ام؛ کسی که از کشورهای دیگر به کشورهای غربی می آید، برای خودش یک دنیای ایده آل آرمانی درست می کند. همه چیزش را در همان فرودگاه می فروشد. یک مرتبه می بینی یک خانمی حجابش را کاملا برمی دارد و حتی نیمه عریان می شود. می خواهد بگوید من دیگر دینم را کنار گذاشتم.

بعد وقتی وارد آن جامعه می شود، می بیند هیچ خبری نیست؛ ایمان خودش را از دست داده، اعتبار خودش را از دست داده و به واقعیت های آرمانی که در ذهنش بوده، نرسیده است لذا دچار تزلزل روحی می شود. دچار افسردگی، سردرگمی، بیحوصلگی و بی حالی می شود.[1]

---

[1] نشریه دانشجویی طرح ولایت، موسسه امام خمینی ره، ص 36 ( در گفت و گو با حجت الاسلام حقانی )

متن کامل پیام را در "ادامه مطلب" مشاهده بفرمایید.

نگاهی به واقعۀ کشف حجاب در ایران

باسمه تعالی

به مناسبت 17 دی ماه سالروز کشف حجاب در ایران

نگاهی به واقعۀ کشف حجاب در ایران

چکیده مطلب:

ـ حجاب جزء سنت‌های کهن و یکی از شاخص های فرهنگی ایرانیان بوده است.

ـ‌ سیاسیون « نوگرا» و « منور‌الفکر» گام‌هایی در حذف پوشش اسلامی بانوان و

اشاعه بی‌حجابی در جامعه برداشتند.

ـ تغییر لباس و کشف حجاب در عصر رضاشاه مختص به ایران نبود

بلکه کشورهایی مانند ترکیه، مصر، افغانستان و الجزایر نیز از این تهاجم فرهنگی در امان نبودند.

ـ‌ رضا شاه در 22 اردیبهشت 1314 «جمعیت زنان آزادیخواه ایران» را

تحت ریاست شمس پهلوی به عنوان گام تازه‌ای برای پیشبرد روند بی‌حجابی در کشور تأسیس کرد.

ـ کشف حجاب به معنای "تجاوز به خصوصی‌ترین حریم زندگی مردم".

ـ پس از سقوط رضا شاه، ظاهراً قید اجبار از کشف حجاب برداشته شد.