چرا امروزه اکثر مردم میل به تبعیت از آموزه های اسلامی ندارند؟؟

پیام کامل

تمدن اسلامی و تمدن غرب، شعار و اهداف

چرا اکثر مردم میل به تبعیت از آموزه های اسلامی ندارند؟؟

شعار اسلام « پیروی از حق » هم در اعتقاد و هم در عمل { است }. و شعار تمدن غربی، « پیروی از اکثریت » است چه آن خواست، حق باشد و چه باطل.

اختلاف این دو شعار باعث اختلاف هدف جامعه ای است که با این دو شعار تشکیل می شود. هدف اجتماع اسلامی سعادت حقیقی انسان است، یعنی هم مشتهیات و خواسته های جسم او را به مقداری که از معرفت خدایش باز ندارد به او بدهد و هم جنبه معنویتش را اشباع کند. این بالاترین سعادت و بزرگ ترین آرامش است که تمامی قوای او به سعادت می رسند.

به همین جهت اسلام قوانین خود را بر اساس مراعات جانب عقل وضع نمود، چون فطرت عقل بر پیروی حق است و نیز از هر چیزی که مایه فساد عقل است به شدیدترین وجه جلوگیری نموده و ضمانت اجرای تمامی احکامش را به عهده اجتماع گذاشت. حکومت اسلامی را نیز مأمور کرد تا سیاسات و حدود و امثال آن را با کمال مراقبت اجرا کند. معلوم است که چنین نظامی موافق طبع عموم مردم امروز نیست، فرورفتگی بشر در شهوات و هوا و هوس ها و آرزوهایی که در دو طبقه مرفه و فقیر می بینیم، هرگز نمی گذارد بشر چنین نظامی را بپذیرد. چنین نظامی آن گاه موافق طبع عموم مردم می شود که در نشر دعوت و گسترش تربیت اسلامی شدیدا مجاهدت شود.

اما هدف تمدن حاضر کام گیری های مادی است و پرواضح است که لازمه دنبال کردن این هدف آن است که زندگی بشر، مادی و احساسی شود؛ یعنی تنها پیرو چیزی باشد که طبع او متمایل بدان باشد، چه این که عقل آن را موافق با حق بداند و چه نداند و تنها در مواردی از عقل پیروی کند که مخالف با غرض و هدفش نباشد ، لذا تمدن عصر حاضر قوانین خود را مطابق هوا و هوس اکثریت افراد وضع و اجرا می کند و از میان قوانینی که مربوط به معارف اعتقادی و اخلاق و اعمال وضع می کند، تنها قوانین مربوط به اعمال، ضامن اجرا دارد و دو دسته دیگر هیچ ضامن اجرایی ندارد و مردم در مورد اخلاق و عقایدشان آزاد خواهند بود و اگر آن دو دسته قوانین را پیروی نکنند کسی نیست که مورد مواخذه اش قرار دهد، مگر آن که آزادی در یکی از موارد اخلاق و عقاید، مزاحم قانون باشد که در این صورت فقط از آن آزادی جلوگیری می شود. لازمه این آزادی این است که مردم در چنین جامعه ای به آن چه موافق طبعشان باشد، عادت کنند.

نشریه دانشجویی طریح ولایت، موسسه امام خمینی ره، سال اول، شماره چهارم، ص 30