اروپای وحشی متمدن نما
خلاصه پیام
باور حاکمان انگلیس قرن 18 این بود که باید صادرات، بیش از واردات و سود کشور مقدم بر منافع افراد تهی دست باشد. بدین منظور هرچه مزد کارگران پایین تر باشد، ثروت ملی بالاتر خواهد رفت.
بنابراین به کارگیری زنان و کودکان در کارخانه مورد توجه قرار گرفت. سازمان های خیریه کودکان را به کارخانه داران می فروختند.
این کودکان مظلوم روزانه 12 تا 18 ساعت کار می کردند. برخی از آن ها از شدت خستگی در پایان روز، به خواب می رفتند و در همان هنگام، عده زیادی از آنان بر روی دستگاه ها می افتادند و اعضای بدنشان به وسیله ماشین ها قطع می شد.
مونتسکیو، همزمان با تنظیم دیدگاه خود درباره آزادی، برابری و برادری انسان ها، از بردگی و برده داری نیز هواداری کرد. او آفریقاییان را خارج از جرگه انسان ها و بومیان آمریکایی را مردمانی وحشی خواند.
مخالفت آدام اسمیت نیز با بردگی و استعمار که مشهورش کرد، نه به دلیل مخالفت با ماهیت برده داری، بلکه به دلیل ناسودمند بودن آن بود. او بردگان را با چارپایان می سنجید و بومیان آمریکایی را « وحشیان برهنه و نکبت بار » می خواند.
اندیشه گران و سخنگویان تمدن بورژوازی غرب به دروغ به جهانیان باورانده اند که مردمان غیر اروپایی مردمان وحشی هستند و تنها اروپا دارای تمدن است.
توطئه واژگون سازی تاریخ به سه شیوه انجام گرفته است:
1. خاموش ماندن در برابر شکوه تمدن های غیر اروپایی؛
2. واژگون جلوه دادن ارزش های تمدن های دیگر؛
3. وانمود کردن به جهانیان که آنچه اروپا را از سایر جهان برتر ساخته فلسفه، خردگرایی و دور شدن از سنت و عادات کهن بود، نه لزوما دستیابی بر دانش و کارشناسی[1] .
[1] نشریه دانشجویی طریح ولایت، موسسه امام خمینی ره، سال اول، شماره چهارم، ص 30
متن کامل پست را در "ادامه مطلب" مشاهده نمایید.
