باسمه تعالی
ملت آنتی استکبار
بخش سوم؛ انقلاب
اسلامی ایران
جریان انقلاب
اسلامی ایران، بزرگترین حرکت ضداستکباری تاریخ ملت ایران بود. بررسی این حرکت را
در دو جهت پی می گیریم:
1. سلطه بیگانگان بر کشور در زمان پهلوی اول و دوم
اسناد باقی مانده
از زمان پهلوی، به روشنی گویای سلطه عمیق بیگانگان بر کشور در زمان حکومت پهلوی
هستند. درواقع بیگانگان تا حد زیادی مالک تمام امکانات ایران بوده اند. هر دو شاه
پهلوی را انگلیسی ها برسرکار آوردند و تمام فعالیت ها و سیاست های اداره کشور توسط
آن دو را تعیین می کردند؛ بعد از کودتای 1332 پای آمریکایی ها نیز به ایران باز شد
تا در کنار انگلیسی ها و روس ها بتوانند منابع ایران را بمکند و کنترل مملکت و ملت
را در دست بگیرند.
« چرچیل ...
هنگام فرار رضا خان از ایران، دست نشاندگی او توسط انگلیسی ها را با این تعبیر
عیان نمود که « خودمان آوردیم، خودمان هم بردیم »؛ ».[1]
دست نشاندگی
محمدرضا پهلوی حدی روشن است که خودش در کتاب « مأموریت برای وطنم » بدان اعتراف
کرده است.[2]
ریشه همه دخالت
های بیگانگان و تسلط آن ها بر امور کشور، همین مسئله ی دست نشاندگی مقام اول مملکت
و شاه ایران بود.
2. اقدامات استکبار ستیزانه مردم ایران
جریان انقلاب
اسلامی، بیش از هر نهضت و قیام دیگری، حرکتی استکبار ستیزانه با پیشتازی مردم بود.
ملت ایران در کنار عالمان دین و به عنوان اهرم قدرت آن ها، نقش آفرینی های بزرگی
داشته اند. مردم به هر بهانه ای بر ضد شاه قیام می کردند:
تظاهرات به حضور
نیکسون، معاون اول آمریکا در ایران[3]
؛ تظاهرات و اعتصابات طولانی در اعتراض به جریانات کاپیتولاسیون[4]
؛ تظاهرات گسترده مراسم عزاداری محرم 42 [5]؛ قیام
مردم تبریز و قتل عام آن ها، عزای عمومی عید آن سال؛ تعطیلی عمومی و تظاهرات مردم
یزد که با تیر اندازی رژیم، به صحنه ای خونین تبدیل گشت؛ عدم اعتنای مردم به شعار
آشتی ملی شریف امامی و برگزاری راهپیمایی عظیم بعد از نماز عید فطر شهریور 57 که
کشتار فجیع جمعه سیاه را به دنبال داشت؛ قیام دانشجویان و دانش آموزان در مهر 57؛
اعتصاب پالایشگاه نفت، مخابرات، سازمان آب، مطبوعات و ... .
و صدها مانند این
جنش ها ...
هر روز در گوشه
ای از ایران، اعتراضات، راهپیمایی، اعتصاب و قیام هایی رخ می داد که در نهایت به
سقوط رژیم پهلوی و پیروزی انقلاب منجر شد و شاه گریه کنان کشور را ترک کرد.[6]
نتیجه
استکبار ستیزی با
هویت تاریخی مردم ایران گره خورده است. مرور صفحات تاریخ معاصر ایران، نمایش دهنده
نهضت هایی مردمیست که دغدغه اصلی آن ها، استقلال بوده است. در هر زمان، دسته ای از
بیگانگان به طمع استثمار ملت ایران، در صدد تسلط بر آنان برآمده اند.
و در تمام موارد،
مشت محکم تنفر از استکبار، پاسخ مردم ایران بوده است. گاه با پیشتازی علما و گاه
با پیشتازی خود ملت.
متن کامل تر بخش سوم و فایل پی دی اف مقاله را در "ادامه مطلب" مشاهده فرمایید.
